Wilcza łąka

Sephira

Najeżyła sierść, napięła mięśnie i wbiła pazury w ziemię. Jej ślepia znów błyszczały krwistoczerwonym odcieniem. Zamknęła ślepia i nie otwierała ich przez dłuższy czas. Po woli sierść zaczynała opadać, mięśnie przestawały być napięte. Westchnęła głęboko.

Athoria

Zmrużyła ślepia. Znów ta ignorancja? Westchnęła, czuła tu dosyć napiętą atmosferę. Uśmiechnęła się tylko tajemniczo. Ze względu na swą kocią naturę, nie była zbyt rozmowna. Uniosła jedynie łeb i zaczęła węszyć w powietrzu. Ta otwarta przestrzeń zaczęła już ją trochę irytować.

Shade

- To, że nie było Ci zbyt dobrze w przeszłości nie daje Ci prawa do tego, aby odgrywać się na innych. - powiedziałam cicho. Nie przeszkadzało mi to, że zostałam czymś opryskana. - Każdemu nas życie dało po dupie, wiesz? Jednemu więcej a drugiemu mniej. To normalnie, nikt nie miał w młodości różowo. - Spojrzałam jej prosto w oczy i próbowałam pokazać pzez myśli swoją przeszłość. Mały, biały wilk. Sama skóra i kości, cała w ranach i we krwi. -Może to nie to samo. Ale ja też nie miałam lekko.

Athoria

Uśmiechnęła się znów tajemniczo. Nikt najwyraźniej na nią nie zwrócił uwagi, lecz to dla niej było dosyć normalne. Westchnęła. Przez chwilę jeszcze spojrzała na wszystkich, po czym zaczęła się powoli oddalać, aż w końcu całkowicie zniknęła z pola widzenia.

Decaying

- Nie miałaś lekko? W porównaniu do mnie to była istna sielanka - warknęła i nerwowo wstała przypominając sobie najgorsze w życiu chwile.

Shade

- Powiedz. - szepnęłam cicho.- Jak powiemy innych o naszych problemach to jest lżej... - spojrzałam na nią i wbiłam wzrok w swoje łapki. Nie pokazałam jej wszystkiego. To co było najmniej bolesne, to co było prawie niczym.

Lili

Lili szła łąką zastanawiając się gdzie później pójdzie.Poszła dalej aż zauważyła że coś się poruszyło w trawie. Podeszła do tego miejsca i zauważyła małą sarenkę. postanowiła że się nią zajmie podniosła wychudzoną sarenkę i poszli do lasu roślinożerców.

Decaying

Prychnęła - Nawet jeśli powiem Ci o mojej przeszłości lepiej mi się nie zrobi - syknęłą

Shade

- Nie chcesz to nie musisz. - powiedziałam uśmiechając się do niej delikatnie.

Decaying

- Jedynie ty będziesz miała koszmary - syknęła drwiąco w stronę wadery. Jej najlżejsze przeżycia mogłyby przestraszyć dorosłego wilka.

Shade

- Wiesz, nie jestem taka na jaką wyglądam. Nie boję się. Jestem twardsza niż Ci się wydaje. - powiedziałam nieco głośniej.

Decaying

Uśmiechnęła się lekko. Zastrzygła uszami - Jesteś dwardsza niż na to wygląda? - spytała, a raczej stwierdziłą. Wzięła średniej wielkości kamień i bez żadnego wysiłku skryszyła go zaciskając pięść.

Shade

Uśmiechnęłam się. - Też tak umiem. - wzęłam kamień w prawdą łapkę, tą miałam silniejszą i również bez problemu zgniotłam kamień, rozkruszył się na mniejsze.

Decaying

Spojrzała na nią swymi czerwonymi oczami. Machnęła skrzydłami, które wytworzyły wielki wiatr, który zdmuchnął z drzew 1/3 liści [ja nie latam!]. Machnęła ogonem i wbiła go w ziemię. Wyjęła nim kreta - Wyczułam go... - syknęła i wrzuciła go w pysk. Rozszarpała go.

Shade

- To konkurs, co kto potrafi? - spojrzałam na nią z delikatnym uśmiechem. - No proszę Cię...

Decaying

- Nie, ale udowadniam Ci, że nie jesteś zbytnio silniejsza niż na jaką wyglądasz - rzekła z chytrym uśmieszkiem. Delikatnie syknęła.

Shade

Zaśmiałam się.
- Nie będę Ci nic udowadniać. To zbędne. Wiem jak jest. - powiedziałam wywracając oczami.

Decaying

Uśmiechnęła się."Jest jedyną dotąd osobą, którą nie wyprowadziłam z równowagi" - pomyślała. Przeciągnęła się i ukazała swe wielkie kły. Oblizała je i zaśmiała się podle.

Kain

Nagle pojawił się przy jednym z kwiatów. Biedny, więdł już. Prychnął. - Któraś ma ochotę na polowanie? - spytał od razu, mrużąc ślepia.

Shade

Spojrzałam na Kaina.
- Ja mam. - powiedzialam oblizuąc kły. Spojrzałam na Dec i uśmiechnęłam się. Ze stoickim spokojem odpowiedziałam. - Dokończymy to jeszcze kiedyś.