Las śmierci

Kelir

Skończył pożerać zająca. Właściwie go połykał, nie rozgryzał. Był aż tak głodny. Zupełnie jakby nie jadł dobrych parę miesięcy. Nie zostawił ani kawałka. Tylko wokół jego łap kręciło się parę szarych strzępków futerka. Uniósł łeb, oblizał pysk i sapnął, zadowolony.

Shauni

Uśmiechnęła się delikatnie, patrząc w oczy wilka.
- O to nie mam się co martwić, J.D - odrzekła spokojnie i subtelnie się uśmiechnęła.

Abaddon

- Wnioskuję, że masz niską samoocenę, jak prawie wszyscy w tej krainie - powiedział i westchnął lekko. - Ty akurat bardzo niesłusznie.

Shauni

Lekko przekrzywiła łeb na bok, jak zaciekawiony szczeniak, jednak na pysku miała wymalowany idealny spokój, a tylko czarne ślepia zdradzały cień zaintrygowania.
- Czemu uważasz, że nie słusznie? - zapytała z opanowanie.

Abaddon

/"Niesłusznie" pisze się łącznie. W języku polskim tylko z czasownikiem "nie" piszemy rozdzielnie :P/

- Jesteś bardzo piękną i inteligentną wilczycą - rzekł, uprzednio jeszcze raz omiótłszy ją swym przenikliwym spojrzeniem.

Shauni

Na chwile straciła wątek, patrząc w jego oczy. Jednak po chwili otrząsnęła się i rzekłą spokojnym głosem tylko jedno słowo:
- Pozory...

/ Oj sorry xD jak się człowiek pieszy to ktoś tam się cieszy :D)

Abaddon

Nie mógł powstrzymać szerszego uśmiechu. Trochę rozbawiła go jej odpowiedź. Zapytał. - Czy widziałaś kiedykolwiek kogoś brzydkiego kto na pozór jest ładny? Albo kretyna, który sprawia wrażenie osoby inteligentnej?

Shauni

Cicho się zaśmiała. Zaśmiała? Jej czarne ślepia znowu spoczęły na oczach wilkach.
- Może inaczej - odrzekła spokojnie - To jest hmm moja lepsza strona, którą pokazuję innym. Nie mówię, że nie jestem inteligentna, ale mam zbyt dużo wad, aby ta jedna cecha przeważyła.
Wygląd pominęła. o było nie istotne.

Abaddon

- Nie ma wilków idealnych. Każdy posiada jakieś wady - odpowiedział krótko. - Na szczęście, niektórych można się pozbyć.

Shauni

- No gorzej jest z tymi, - odezwała się spokojnie i delikatnie uniosła kąciki pyska - zbyt mocno zakorzenionymi.

Abaddon

- Do wad, których nie możemy się pozbyć, wilki z otoczenia powinny umieć się przyzwyczaić. Nikt nigdy nie osiągnie ideału - powiedział po chwili zamyślenia. Przypomniało mu się coś z dzieciństwa.

Shauni

Zamyśliła się nad słowami wilka, zapatrzona w niebo. Gdyby nie jej wady, nie byłoby jej tutaj. Westchnęła cicho. Czy żałowała? Nie i to było najgorsze.
- Masz chyba rację - odrzekła po chwili spokojnie, przenosząc czarne ślepia na oczy wilka.

Abaddon

Skinął tylko głową w ledwie dostrzegalny sposób i ponownie oparł pysk o przednie łapy. Zaczął się zastanawiać. Tyle mówił o dążeniu do ideału... a czy sam robił cokolwiek by pozbyć się swoich wad?

Shauni

Przyglądała mu się uważnie. Co za dziwny charakter. Niespotykany zbyt często.
- O czym myślisz? - zapytała po chwili spokojnie.

Abaddon

Dopiero po chwili zareagował na jej słowa. - O niczym istotnym - odpowiedział i spojrzał na wilczycę. Właściwie nie skłamał, praca nad sobą nie była dla niego ważna.

Shauni

Przyglądała mu się jeszcze przez chwilę. Ale w końcu to jego wybór.
- Niech tak będzie - odrzekła spokojnie i uśmiechnęła się delikatnie.

Abaddon

Podniósł się do pozycji siedzącej, owijając przednie łapy ogonem. Spojrzał w niebo. Mimo iż wciąż w dużym stopniu przysłaniały je kłębowiska chmur, dało się dostrzec, że powoli zbliża się dzień.

Shauni

/ Ale namieszałeś teraz z tym imieniem xD/

Również spojrzała w niebo. W głębi ducha zmieszała się, że nastała taka cisza, ale na jej pysku wymalowany był spokój. Już otwierała pysk, aby coś powiedzieć, ale zrezygnowała. Dlaczego? Chyba sama nie wiedziała.

Abaddon

/Pfe! :P Musiałam zmienić, tamto było okropne./

Spojrzał na wilczycę. Jak zwykle cisza. Znów rozmowa się nie kleiła. Westchnął tylko cicho.

Shauni

westchnęła ciężko. Powoli przeniosła czarne ślepia na wilka.
- Nie ma to jak - odezwała się spokojnie - długa, bezsensowna rozmowa dwóch bardzo gadatliwych wilków - dokończyła i cichutko się zaśmiała.