Las Śniegu

Pein

{Skąd znasz moje imię? taa, popatrzyłaś na nick. nie znasz mojego imienia i tyle.}

- Twoja? Traktujesz tą osobę niczym zabawkę, wybacz. Niech sama decyduje. Dodatkowo widzisz, że ta jest po jakimś urazie i widocznie cierpi. Ale ty tego nie widzisz, bo twoja pycha i nienawiść zasłaniają rzeczywistośc. - powiedział spokojnie.

Keena

Weszła powoli stąpając po skrzypiącym śniegu. Przeleciała wzrokiem po zebranych wilkach i usiadła tylko w miarę spokojnymi pustym kącie.

Pein

Złość. Jego mina jednak tego nie zdradzała, ani wogóle. Poruszył ogonem, muskając nim swoje kolce na grzbiecie.

Shade

- Wybacz, ale Wan jest moim adoptowanym dzieckiem! Troszczę się o nią! To szczeniak! A ona nienawidzi mnie za to, że Smith wybrał mnie, nie ją! - powiedziałam do niego głośno. - Widzę, że cierpi. Każdy z nas cierpi! Ja przez lata nie miałam rodziny i co? I jakoś nie zachowuje się tak jak inni! Pogodziłam się ze swoim losem! Patrzyłam z nadzieją na to, ze los kiedyś jednak będzie dla mnie łaskawy. I co? Wywalczyłam swoje.

Pein

- Skąd wiesz? - spytał nagle. - Przeznaczenie to mit. Nicość. Nie możesz być pewna, że już to wywalczyłaś! A popatrz z jej strony, co byś ty niby zrobiła? Pogodziłabyś się z losem? Żałosne! Takie gadanie to możesz swojej babce wciskać, ale nie mi lub innym. Wan sama musi wybrać, co chce i kogo. Nie będziesz za nią decydować, chodź jesteś niby jej matką. I uświadom sobie, że póki walczysz jesteś zwycięstą, a nie kiedy wygrałaś.

Shade

Zaśmiałam się. - WAN ZWRÓCIŁA SIĘ DO MNIE Z TYM CZY CHCĘ BYĆ JEJ OPIEKUNKĄ! ONA nie JA WYBIERAŁAM! - powiedziałam głośno i wyraźnie. - Czy tak trudno to zrozumieć?!

Pein

- To uświadom sobie, że ona dorośnie i zostawi ciebie samą, zostaniesz sama z własnymi bachorami a kiedyś ona zwróci się do ciebie zapłakana i co zrobisz? To wszystko to smutna prawda, bo gdy masz własne dzieci myślisz tylko o nich. OPIEKUNKA a MATKA to dwie inne osoby. Opiekunka zajmuje się tylko przez określony czas, a matka to prawdziwa osoba która kocha. Skoro jesteś jej opiekunką, bo tak sama powiedziałaś to nie jesteś jej matką. - mruknął spokojnie.

Akio

Warknął w stronę czerwonego basiora- To są sprawy rodzinne, nie twoje...
Spojrzał na wadery, które zaczęły się mu przedstawiać.
Witam, ja jestem Akio- przedstawił się i skinął im łbem.

Pein

- Skoro już zacząłem to skończę, dodatkowo więziami rodzinnymi bym to nie nazwał. - prychnął. Poruszył uszami, patrząc na wronę która przed chwilą przeleciała.

Akio

Nie Ty będziesz to oceniał- burknął nawet na niego nie patrząc.
Nie denerwuj się Shade, nie ma sensu..- powiedział do swojej siostry.

Keena

Zrozumiała że nie powinna być przy "rodzinnej kłótni". Machnęła tylko na pożegnanie łbem do Akio i odeszła spokojnie, nie chcąc koncentrować na sobie uwagi.

Akio

Nagle zobaczył, iż jest tu Keena. Nie zorientował się, że tu była. Nie zdążył nic powiedzieć, bo wadera właśnie wyszła. Westchnął i w myślach powiedział "do zobaczenia". Znów położył łeb na łapach.

Shade

-Traktuje ją jak własne dziecko. - powiedzialam do niego spokojnie. - Myśl sobie co chcesz, a moich dzieci nie nazywaj bachorami. - warknęłam na niego. - Staram się dać im dach nad głową i pełną opiekę, jestem cały czas tylko dla nich. I może mi jeszcze powiesz, że jestem złą opiekunką? - spojrzałam na niego wściekle. - Myślisz, że jak już będę miała własne dzieci to o niej zapomnę? - warknęłam. - Grubo się mylisz. Wiem jak to jest nie mieć rodziny. Czemu nagle teraz Kristal zaczyna się tym przejmować skoro mała przedtem była sama, narażona na wszelkie niebezpieczeństwo! Co chce zrobić? Zniszczyć moje szęście i moją rodzinę? Chce koniecznie żebym pokłóciła się ze Smithem? Tak bardzo tego pragnie?! - gniew rósł we mnie coraz bardziej. - Krzyczy na niąbo wybrała mnie na opiekunkę tylko dlatego że jest zazdrosna?!

Pein

Zwrócił oczy na nią. - Em? Mówiłaś coś? - spojrzał na nią, śmiejąc się w duchu z swej wyobraźni, która stwarza fajną przeszkodę słuchową.

Shade

Zawyłam tylko groźnie. Warknęłam na niego. Zmierzyłam wzrokiem jego i Kristal. Spojrzałam na Szastę. Komentarz pozostawiłam dla siebie, żal mi ich było. Zaśmiałam się i spojrzałam na Akio i Szastę, pobiegłam do wyjścia. - Żałosne... - mruknęłam tylko i zniknęłam.

Akio

Znów warknął na wilka - Nie udawaj kozaka, bo nim nie jesteś. Nie masz o niczym pojęcia- burknął i podszedł do siostry i usiadł koło niej.

Pein

- Cóż, widzisz jaka wyobraźnia może być fajna. ;3 - prychnął. - Kozakiem nie jestem, bo to jest grzyb. Grzyb jakich mało u nas w podziemiach. - dodał. - Bachory, szczeniaki, piszczałki dla mnie to samo. - wymruczał do siebie. Wstał, zanucił coś pod nosem i znikł za zaspą.

Shade

// Akio mnie już nie ma tutaj ;) ... //

Pein

{ja miałam wcześniej zw więc wybaczcie. >.<}

Kristal · Gość

Wstała ,,Czemu ojciec nas obserwował???" myślała
-Hej Akio..-powiedziała po czym znikła ze łzami w oczach.