Świerkowy las

Kyuubi · Gość

- hy? - zamrugała ślepiami, przenosząc wzrok na wilczycę. fiolet. - Pai. - pomyślała.

Paige

Uśmiechnęła się deliaktnie. - Mhm. Żyjesz? - mruknęła.

Kyuubi · Gość

- nie. - owinęła łapy ogonem, uśmiechając się lekko.

- Okami..dajesz czadu.

Paige

-Oh. - nabrała oddechu. - I masz w sobie demona?

Kyuubi · Gość

- zgadłaś. - poruszyła jednym uchem. zamknęła oczy, po czym znów je otworzyła. spojrzała na niebo.

Wardress

Otwarła jedno oko. - Paige! - mruknęła dość głośno. Podniosła sięi potrząsnęła łbem. Spojrzała na obecnych. Spojrząła na Szastę. - Jeśli chcesz, mogę sprawdzić umiejętności Twojego syna. - rzuciła spokojnie.

Desmond

Des zmierzył Okami pogardliwym wzrokiem, potem spojrzał na War i reszte. Nie odzywał się, nie chciał im przeszkadzać.

Wardress

Wstała ociężałym krokiem i podeszła do Desa. Musnęła jego pysk ogonem. - Biedaczysko, co się nic nie odzywasz, hm? - zapytała wręcz szepcząc mu do ucha.

Desmond

-a po co mam się odzywac?-spytał, patrząc na nią swoimi niebieskimi oczami. Zmrużył je lekko.

Paige

Uśmiechnęła się lekko do Okami i przytuliła matkę. - Des jest nadąsany bo żeśmy się rozstali. - mruknęła.

Desmond

-tym sie nie przejmuje-fuknął w jej stronę, machnał ogonem. Niczym nie bedzie się przejmował, uniósłwysoko łeb.

Paige

- To się cieszę. - odparła cicho. - Co więc Cię tak drażni? - przykryła się ogonem Warr.

Desmond

-nie ważne co-mruknął, potem spojrzał w ziemię. Po chwili uniósł łeb i spojrzał na War. Machnął ogonem trącając ją w pysk.

Paige

Zdziwiło ją zachowanie Desmonda. Była... dla niego dobra. Kiedy dotknął jej mamy podniosła się gwałtownie. Co?! Podrywał jej matkę?! (;p)

Desmond

Des spojrzał na nią, pytajacym wzrokiem. Usiadł obok War, miotając ogonem o jej bok. Zmrużył lekko ślepia.

Paige

- Co od niej chcesz? - uniosła brew. Dosyć ją ranił - niech natychmiast przestanie.

Desmond

- War to moja stara koleżanka, co pogadac nie mozna?-spytał, patrząc na Paige, lekko uniósł brwi. Ona nie powinna mieszac się w jego sprawy.

Paige

Nabrała głębokiego oddechu. - Prawda jest taka: Zmieniłeś wszystko. Nie wiem, czego pragniesz, ale zapewniam Cię, że usiłujesz to uzyskać w koszmarny sposób. Byłam chora, i nie chciałam abyś o tym wiedział. Skoro żyliśmy razem, musiałam to zmienić! Ale Ty, koniecznie, chciałeś katastrofy! I ją masz! - Łzy potoczyły się po jej policzkach. - Desmondzie, kochałam Cię i kocham, ale nie umiesz tego docenić. Najpierw Szina, i moja mama! Moja matka! - wskazała na jego ogon, wybuchając płaczem.

Desmond

Des powoli podszedł do Paige i przytulił ją.
-jeśli mnie kochałaś i nadal kochasz to dlaczego mnie opusciłaś?-spytał, cicho patrząc na nią.
-sama chciałaś mnie opuścić-dodał po chwili.

Paige

- Byłam chora. Jako duch cierpię na padaczkę. - westchnęła. Zerknęła na niego spod przymrużonych oczu. - Nie chciałam. Jedyne co usiłowałam to to, abyś się o tym nie dowiedział.