Świerkowy las

Athoria

Oblizała ze smakiem kły. Była najedzona... Otarła pyskiem o kolejne drzewo. Usiadła pod nim wbijając i wyjmując pazury z ziemi... Spojrzała w górę. I jej dusza została rozerwana na dwie części.

Kain

- to chodź. - wskoczył na gałęź wysoko nad nim. zamachał ogonem, czekając na siostrę.

Booze

Nic... -pojrzała na Sephirę załamanymi oczyma. Owinęła łapy ogonem.. I co Ty na moją propozycję?- spytała poważnym tonem.

Sephira

Wskoczyła na gałąź będącą nieopodal. Czekała na następne posunięcie brata.

-Jestem za. -powiedziała do Canis nadal będąc na gałęzi. -Trenujemy. Przyłączysz się? -zapytała

Szasta

-Doskonale opanował Battouge-pomyślał i wstał.Udał się w swoim nie znanym nikomu kierunku....zniknął on również musiał potrenować.

Athoria

Teraz? Teraz to tylko wspomnienia. Myślała. Spojrzała w dal. Teraz dość często przez te szklane oczy spoglądała ta dawna At. Jednak ta skrytość wciąż pozostała i raczej nie zniknie z jej serca. Czy będzie się jeszcze poszeżać? Wilczyca uśmiechnęła się kątem pyska.

Kain

- umiesz Battougę? - spytał, po chwili znajdując się na następnej gałęzi. - wkońcu to nasza rodzinna broń. powinnaś trenować. - mruknął.

Sephira

Nie do końca wiedziała co to jest. Stwierdziła jednak że to skakanie po gałęziach. Tak coś jej podpowiadało. -Chyba tak. -powiedziała. -Trenuję. Jako szczeniak wygrałam walkę. -powiedziała i wypięła dumnie pierś.

Kain

- z kim? jeżeli tamten nie zrezygnował to będę z nim walczył, jako reprezentat naszego rodu. - powiedział.

Szasta

Do lasu wpadła wirująca i świecąca na niebiesko torpeda.Sunęła prosto na szczeniaki cały czas wirując przeszyła drzewo na, którym siedziały młode i trzy następne na wylot.Nagle rozwinęła się i na ziemie miękko na łapy opadła świecący na niebiesko wilk.Oczy Szasty świeciły na mocny niebieski kolor.Odwrócił łeb do szczeniaków cały czas dysząc...

Sephira

Zaczęła myśleć jak ona miała na imię... -Z Sheeną. Skubana miała dwie moce. -powiedziała ale i uśmiechnęła się myśląc o wygranej. -Kto nie zrezygnował? -zapytała mrużąc lekko oczy.

Kain

wilk odskoczył na ziemię, patrząc na ojca. odchylił uszy do tyłu, obserwując basiora.

Szasta

-To jest prawdziwa Battouga, która pozwala powalać osobniki i zwierzynę dużo większą-odrzekł i dalej świecił na niebiesko.Patrzył na szczeniaki rzucając na nie swój cień.

Sephira

Zeskoczyła w porę z gałęzi. Spojrzała na ojca.

Szasta

-Nie wolno używać często tego ataku ponieważ wyczerpuje twoje siły psychiczne i fizyczne.Jeśli ktoś bawi się i wykonuje Battouge od tak sobie może sam rozerwać swoje ciało na pół i to w dosłownym znaczeniu-podszedł do szczeniaków.

Kain

odwrócił wzrok. kolejna pomyłka. trzeba było jej posłuchać, a nie wracać. po chwili zniknął tak szybko jak się pojawił. wolał trenować.

Sephira

Nadal wpatrywała się w ojca. "Ten typ walki nie szkolony może zabić nie zwierzynę ale inne wilki..." -pomyślała. Spojrzała kątem oka na odbiegającego brata. -Nauczysz mnie tego? -spytała ojca.

Athoria

Spokojnie machnęła ogonem wzbijając w górę większą warstwę kurzu. Westchnęła. Nagle podniosła się i z niesamowitą zwinnością i gracją wskoczyła na pobliskie drzewo. Położyła się wygodnie na gałęzi z zwieszoną przednią łapą. Zamknęła ślepia nadal czuwają. Po chwili niespodziewanie kichnęła o.O

Szasta

Słyszę każde twe słowo w myślach-powiedział i usiadł.-nie skrzywdziłbym żadnego wilka a jeśli tego nie wiesz to nie powinnaś prosić o naukę.Nie jesteś jak widać gotowa psychicznie-dodał.

Sephira

Jestem gotowa. I nie twierdzę że Ty mógłbyś kogokolwiek skrzywdzić. Twierdzę tylko że ta umiejętność nieszkolona jest dosyć groźna. Co najmniej w moim mniemaniu. -powiedziała. -I dlatego chcę się szkolić. By nikogo nie zranić. -dodała