Zakątek Lii [*] i Massacre'a

April

Wpadła tu wymachując gniewnie łapami. Chyba jeszcze nikt nie widział jej tak wściełej. Od razu dobiegła do Massacry i stanęła prosto przed nim.
- Jak mogłeś coś takiego zrobić?! Czy ty wiesz wogóle ile jest warte wilcze życie?!! Zdajesz sobie sprawę z tego co właśnie uczyniłeś??- wrzasnęła tak głośno, że wszystkie ptaki w okolicy musiały właśnie odlecieć. No cóż, nie cierpiała bezsensownej przemocy. Co innego poświęcanie żywych organizmów w imię nauki, ale to zupełnie inna sprawa i nie ma tu nic do rzeczy. Zgromiła Massa spojrzeniem. Chyba nawet nie zauważyła dwóch duchów wiszących w powietrzu.

Lia

Spojrzała na April i warknęła
-Zostaw go w spokoju,on nad sobą nie panował...to była jego zła strona.-Wykrzyknęła

Seele

Seele spojrzała na basiora, potem na duszę obok niej i na samym końcu na nieznajomą waderę.
Hmm.. Może być ciekawie.-pomyślała i uśmiechnęła się chytrze. Ciekawe co się stało? Seele jednak może wywnioskować, że jest to coś związanego z śmiercią Lii.

April

- Zła, dobra, neutralna... Może być jaka chce. To go wcale z niczego nie tłumaczy! Z niczego! - no proszę, proszę. Czyżby rolę się odwróciły i to ją będzie trzeba teraz uspokajać?
- No?! Co masz na swoją obronę?!- tknęła go lekko pazurem w klatkę piersiową. Chyba nie będzie tak milczał? Nagle wadera zdała sobie sprawę, kto przed chwilą zwrócił jej uwagę. Stanęła jak wryta, widząc dwa duchy. Co jeszcze ją dziś spotka? Może walka z anakondą?

Massacre

-Daj mi spokój.- rzekł ze stoickim spokojem.
-Twoje marudzenie i wykrzykiwanie tutaj nic nie wskóra. Najwyraźniej mało mnie jeszcze znałaś.- popatrzył się na April, a w jego ślepiach wisiał smutek.
-Dziś nawet, mogę odejść do Naggaroth. Nic praktycznie mnie tu nie trzyma.- rzekł i przysiadł na ziemi. Był zmęczony, a jeszcze ta mu przylazła i dramaty odwala.
-Zresztą Ty też nie jesteś bez winy!- warknął.
-Ty i te Twoje głupie maszyny- mruknął pod nosem i położył łeb na łapach.

Seele

Seele miała grobową minę. Trolololo i po co im ta kłótnia? Ten tego nie zna, ta tego nie zna... Zwariować można, jednak dusz przyjrzała się basiorowi. Widziała w nim smutek, jednak brak żalu. W takich przypadkach lepiej się nie odzywać w ogóle i nie pogarszać sprawy. Jednak, Seele też nie jest święta i też nie powinna się w ogóle odzywać. Chyba i tak zaraz stąd odleci, bo przyszła tylko poznać nową duszę.

Massacre

-Ty... Pośredniczko dusz. Seele, tak?- podniósł swój łeb nieco do góry.
Skąd ją znał? to proste. Widział rzeczy, których nie powinien widywać. Potrafił rozpoznać każdego. Zresztą kiedyś już ją gdzieś spotkał.
-Nie znasz mnie pewnie, ale mniejsza o to. Nikt tu się nie kłóci. Ta wadera mnie oczernia, że to moja wina, a sama spowodowała moją przemianę... To przez nią zabiłem Lię!- warknął jeszcze głośniej.
Jego zła strona oczywiście, była bardzo niebezpieczna, ale i zwykły Massacre miał swoje granice wytrzymałości...
Popatrzył na Seele.

April

- Głupie? Napewno nie głupsze niż te twoje całe Naggaroth! Ja przynajmniej nikogo jeszcze maszynami nie zabiłam! - "prawie" chciałoby się dodać. No fakt, żadne z nich nie było bez winy. Czystym sumieniem mogła się chyba tylko cieszyć jedynie Lia, która... Szczerze mówiąc nie wyglądała na szczególnie niezadowoloną. Wręcz przeciwnie.
- Wybierać się do Naggaroth? Zgłupiałeś? Teraz tak po prostu wszystkich zostawisz? choć te słowa wypowiedziane były ostrym tonem, to uważny wyczułby, że April wciąż zależało na Massacre. Nie chciała żeby odchodził.
- I nie obwiniaj mnie o swoją przemianę - dodała, po czym usiadła na ziemi. Takie stanie już ją męczyło.

Seele

Seele podniosła uszy i uśmiechnęła się złośliwie.
Tsa... Rozumiem cię.-powiedziała spokojnie i popatrzyła na April, jednak wcale nie złośliwie tylko z miną neutralną.
A jak to się zaczęło, że ta tutaj wadera ''obudziła'' w tobie tą gorszą i złą stronę.-spytała i popatrzyła z poważną miną ma basiora. Uhu, może Seele im pomoże? Zobaczymy...

Massacre

-To nie takie proste...- rzekł do ducha.
-Taki już byłem. Tak mnie wychowano. Nienawiść rosła, dobroć spadała. Nie potrafiłem kontrolować żądzy krwi i ofiar... Przejmowało to nade mną kontrolę, a po fakcie jaki uczyniłem... Żałowałem.- popatrzył na siebie oraz na zgromadzonych.
-Próbowałem kontrolować to wszystko, być dobrym... Wszystko jednak poszło w piach, bo niemalże umarłem od wybuchu maszyny parowej, którą skonstruowała April. Straciłem pamięć, lecz to nie to było najważniejsze... Równocześnie moje ciało stało się miejscem życia wrogiej istoty, która w końcu pokazała na co ją stać.- twardym tonem odrzekł jakby się spowiadał.

Seele

Rozumiem..-powiedziała po chwili i popatrzyła na wilka.
Wiem, jak to jest nie kontrolować swoich pragnień i teoretycznie agresji. Wiem też, że jesteś w dołku.. Byłam w podobnej sytuacji.-dodała spokojnie i uśmiechnęła się nikle.
Jednak, jeśli chciałbyś się pozbyć tej ''gorszej'' połowy to radzę ci iść do Maga, lub Szamana. Jednak Szama chyba jest lepszy.-stwierdziła i popatrzyła na basiora.

April

- Wybuch nie ma tu nic do rzeczy - prychnęła - Prędzej czy później i tak by się to stało. Przyznaj, że przed utratą pamięci też dawałeś się ponieść. Sam siebie. Bez mojej pomocy - dodała. Dlaczego cała wina idzie na nią? Wybuch był zdarzeniem losowym i nie zależnym od April. Jeżeli przychodzisz do jej warsztatu to musisz się liczyć z ryzykiem. Chyba, że masz od urodzenia ten sam łut szczęścia co ona.

Lia

-Seele słyszałam że jesteś pośrednikiem dusz i ze potrafisz wrócic mnie do żywych,proszę bardzo mi na tym zależy,umarłam w imię miłości,by Mass mógł od zyskac dobrą dusze.Proszę zgódź się .

Massacre

Popatrzył na ducha i rzekł:
-Raczej nie będzie to już konieczne... Wyzbyłem się go z siebie.-
Zwrócił się do April...
-Masz rację, przepraszam. Nie jesteś temu winna. To mnie cały czas ponosiło.
Mam nadzieję, że kiedyś mi wybaczysz te błędy. Żałuje, że tak się stało. Gdybym miał uratować Cię drugi raz... nie zawahałbym się.- po tych słowach skierował się w stronę rzeki, wchodząc coraz głębiej i głębiej.

April

Spojrzała na Massacre nieco zdziwiona. On przepraszał? Musiał się naprawdę diametralnie zmienić.
- Rozumiem... - powiedziała wciąż nieufnie, lecz już spokojnie. To chyba miało oznaczać przyjęcie przeprosin. Albo nie miało. Kto wie, co działo się teraz w umyśle April? Może sprawdzała wartość logiczną zdań wypowiadanych przez basiora? Prawda, fałsz, zero, jeden, zero... Tego się raczej nie dowiemy, bo na sposób jej pokręconego myślenia nie istniał żaden algorytm. Wpatrywała się w oddalającego Massacre w milczeniu. Miło jest odpocząć od jej wrzasków. Dobrze, że nie słyszeliście jak śpiewa...

Seele

Tak, tak, jestem Pośredniczką Dusz i mogę cię przywrócić do żywych.-powiedziała z poważną miną.
Jednak musisz mi to udowodnić, ponieważ to, że zginęłaś w imię miłości za bardzo... Mnie nie interesuje, przekonaj mnie, że zasługujesz na drugą szansę. Wtedy ja mogę ci dać kolejną.-dodała i uśmiechnęła się. No tak, to nie było takie proste i w ogóle. Lia musi się postarać, bo jeśli nie powie nic sensownego, Seele nie będzie mogła przeprowadzić jej duszy z powrotem do ciała.. Jeśli chce, może znaleźć świadka .. Typu swojego ukochanego i April, jednak na to już muszą wpaść sami. Dusza chrząknęła i popatrzyła na waderę, ale którą? Na obydwie, albowiem Seele ma pięć par ślepi...

Lia

-Na pewno będę lepsza,będę starać się nie popełniać tych błędów które popełniłam...wykorzystam tę drugą szansę godnie i jej nie zmarnuję niech światkami mi
będą April i Massacre...że będę czcić to drugie życie-Mówiła z przekonaniem do Seele i
patrzyła na nią z wielką nadzieją.

Seele

Seele pokiwała łbem, po czym przeniosła spojrzenie na April i Massacre.
A wy? Co wy o tym sądzicie? Mam jej zaufać i dać kolejną szansę?-spytała poważnie.
Poza tym... Twój ukochany, nie popełni tego samego błędu drugi raz-spytała i popatrzyła na Lie. Uśmiechnęła się delikatnie uniosła łeb, może da jej szansę..

Rossie

Przybiegła tu słysząc głos niedawno zmarłej Lii, i słysząc kawałek tej rozmowy powiedziała.
-Ja mogę zagwarantować że Lia na pewno nie zmarnuje tej szansy.-powiedziała głosem pełnym entuzjazmu i nadziei.

Lia

Spojrzała na wilczycę która się pojawiła i powiedziała.
-Lutien dziękuję że się za mną wstawiłaś-Podziękowała
Lia w myślach bardzo się bała się że gwarancja jednej osoby nie wystarczy...