Biała Plaża

Ozon

Zaśmiał się łykając przy tym trochę wody i krztusząc się.
- Dobra to steruj. - powiedział i zaczął przebierać łapami w wodzie.

Sharon

Podsuwając swój ogonek pod jego łeb uniosła go by się nie zakrztusił oparła łapami na jego klatce piersiowej i jakoś starała się nim sterować śmiejąc się cały czas.

Ozon

Nie mógł się przestać śmiać. No cóż wyglądało to na pewno zabawnie. Płynął dalej oddalając się coraz dalej od brzegu. Tak . Woda to zdecydowanie był jego żywioł.

Sharon

Pochyliła się nad nim wlepiając w niego ślepka - No kapitanie jak rejs? W porządku? - spytała przystawiając swój nos do jego nosa.

Ozon

- Absolutnie w porządku. - powiedział. A ty tam na orlim gnieżdzie. - zawołał do Sharon - Nie widać lądu? - zażartował i liznął ją po nosie.

Shauni

Spojrzała na chwilę na nieznaną jej parę wilków. Po czym jej czarne ślepia powrócił na oczy wilka. Uśmiechnęła się figlarnie.
- Szalona pomysły, mówisz - odezwała się spokojnie.
Powoli nachyliła się nad wilkiem. Bardzo powoli zniżała łeb w jego stronę. Gdy jej nos znalazł się tuż przed jego nosem zatrzymała się patrząc mu w oczy. Trwała tak, przez chwile, po czym zjechała pyskiem jeszcze bardziej w dół i szepnęła mu do ucha:
- Mam ich sporo...

Sharon

Gwałtownie zacisnęła pazurki na piersi Ozona, dlaczego musiała mieć aż tak czuły słuch. Nie koniecznie chciała słyszeć pewne rzeczy . Otrząsnęła się i spojrzała na Ozona - Co mówiłeś? - spytała.

Sasori

Kontem oka spojrzał na Sharon i to co wyprawiała z tym całym.. grrr.. Uśmiechnął się zadziornie..
-No noo.. - wrócił wzrokiem na wilczyce.
-Może coś mi pokażesz.. - szepnął jej do ucha przybliżając do niego swój pysk..

Shauni

Uśmiechnęła się subtelnie. Jeszcze bardziej przybliżyła pysk do jego ucha. Jej długie włosy zakryły zarówno jej pysk jak i jego.
- Może... - odrzekła spokojnie, z nutą figlarności w głosie.

Ozon

- Nic, nic. - powiedział dalej płynąc naprzód i wpatrując się uważnie w Sharon. - Wszystko w porządku?

Sharon

- T...tak - odrzekła i oparła pysk o jego pierś przymrużając ślepia i odpływając gdzieś myślami. Jedynie swobodnie poruszała końcówką ogona na boki.

Sasori

Włąściwie teraz jego wzrok był dość ograniczony. Zmrużył ślepia i wyszczerzył kły w chytrym uśieszku.
-Ah tak... No słucham... - szepnął cicho..
W jego myslach kłebiło się teraz wiele myśli. Szukał zabawy w życiu i żył chwilą.. Gdy zobaczył jednak Sharon z tym... eh inny.. dało u to trochę do myslenia. Nie wiedział co to za uczucia dają znaki w duszy.. A może to tylko złudzenie?
Zajął się swą aktualną pozycją.. tzn czekał aż wilczyca go zaskoczy.. Machał ogonem szurając nim po ziemi.

Ozon

Potaknął łbem ale coś go zaniepokoiło. Płynął jednak tylko dalej be słowa słychać było tylko plusk wody. Zastanawiał się kiedy się zmęczy.

Sharon

- Jak chcesz to jeszcze popływaj ja muszę wyjść na brzeg - zeskoczyła z przyjaciela i popłynęła do brzegu. Położyła się na piasku a fale co jakiś czas przykrywały jej łapy i ogon. Zamknęła oczy, Najlepszy przyjaciel i On, który po tak nie długim czasie zrobił ze mnie to. - myślała.

Shauni

Podniosła trochę łeb. Znowu pochyliła mu się centralnie nad pyskiem. Jej czarne ślepia spoczęły centralnie na jego oczach. Przez chwilę wpatrywała się w nie. Nagle dostrzegła w nich, coś co chciała ukryć. Uśmiechnęła się z pobłażliwością.
- Zrobisz to co uznasz za słuszne - szepnęła cicho.
Po czym uśmiechnęła się do niego jeszcze raz i z gracją zeskoczyła z niego. Powolnym krokiem ruszyła wzdłuż plaży. Po drodze przyjrzała się uważnie wilczycy. PO czym znikła na horyzoncie.

Ozon

Zamyślił się i zanurkował. Zniknął z powierzchni wody ale nie chciał jej nastraszyć. Długo nie wypływał bo pod wodą płynął do brzegu. Wreszcie wyskoczył na brzeg i otrzepał futro. Coś jednak wciąż go trapiło. Wzruszył ramionami i usiadł niedaleko Sharon ale tak by się jej nie narzucać.

Sasori

Machnął ogonem i... odetchnął lekko z ulgą w duszy. Wstał i potrząsnął łbem.. Wyszedł z zarośli tak, że był już całkiem na widoku.. Przeciągnął się i z grobową miną niczym mroczny cień zierzył wzrokiem Ozon'a po czym skierował swój pusty wzrok na Sharon.. Źrenice mu się zatrzęsły, a pazury odruchowo wbił w piach. Machnął gwałtownie ogone i odwrócił się tyłem spuszczając łeb nieco w dół skierował się powolnym i zamyślonym krokiem przed siebie, zostawiając głebokie ślady na piachu patrzył pod łapy i nie mógł zrozumieć swojego stanu...

Ozon

Zobaczył oddalającego się wilka.Westchnął i wstał. Otrzepał futro z piasku .Rozejrzał się po okolicy. Stojąc tak wyglądał jak skamieniały.Westchnął znów i zwiesił łeb.

Sharon

Otrzepała sie z piasku i znów się położyła teraz na suchym lądzie zamykając oczy. - Daj sobie spokój - myślała i spojrzała na Sasoriego, zmierzyła go wzrokiem i zacisnęła powieki. Uspokoiła się nie zamierza się uganiać za nikim.

Ozon

Zamyślił się na chwilę po czym podbiegł lekko do Sharon i położył się obok niej. Szturchnął ją lekko łapą żeby rozluźnić jakoś ciężką atmosferę.Nie wyglądała na zbyt szczęśliwa a on nie chciał żeby się smuciła.
- Co tam? - zagadał jakby nigdy nic.