Stara Latarnia

Innocence · Wysłany: Czw 15:22, 17 Mar 2011 Temat postu:

- Yyyy... - To był jedyny dźwięk jaki wydobyła z siebie. "Mam coś na pysku?" Według Inn zawsze taki sam, wręcz filmowy tekst. Zaśmiała się cicho zakrywając łapką pyszczek. Jednak... nie lubiła gdy się ją ignorowało. Była miła, ale no przepraszam... Kultura wymagała tego, żeby się nie ignorowało innych, czyż nie?! Machnęła ogonem i spojrzała na tak zwanego Punka z uniesioną delikatnie brwią.

Pank · Wysłany: Czw 17:05, 17 Mar 2011 Temat postu:

- Emm... Czerwone łatki? - Zapytał zaniepokojony jej pytaniem. Jednak po chwili się uśmiechnął lżej. Spojrzał na nową. Potem jeszcze raz spojrzał na Roxy. - Idę Gdzieś, żegnaj. - Powiedział doń i ruszył w stronę wyjścia. Po chwili zniknął w kierunku północno-zachodnim.

Taimi · Wysłany: Czw 17:08, 17 Mar 2011 Temat postu:

- Żegnaj. - szepnęła.
Patrzyła za oddalającym się basiorem. Odpowiedź dotycząca jej czerwonych znaczeń wydała jej się całkiem trafna oraz zabawna. Wilczyca miała nadzieję, że jeszcze kiedyś uda jej się spotkać Panka. Oby. Wydawał się całkiem sympatyczny.

Helmi · Wysłany: Sob 14:14, 19 Mar 2011 Temat postu:

- No, to ruszam - powiedziała do Roxy i podbiegła do ściany latarni. Oparła się po nią przednimi łapami, przyglądając się cegłom. Niektóre były nieco oberwane lub popękane, więc wspinaczka z pewnością nie będzie należeć do najprostszych. Trzeba uważać. Młoda wilczyca ostrożnie chwyciła łapą jedną z cegiełek i podciągnęła się, potem uczyniła to z kolejną łapą. Powoli poczęła posuwać się w górę.

Taimi · Wysłany: Sob 14:18, 19 Mar 2011 Temat postu:

Roxy podbiegła pod ścianę, by lepiej widzieć poczynania Helmi. Bała się o nią. Obawiała się, że jej koleżanka może runąć w dół i się połamać... Przysiadła. Po chwili zasłoniła oczy. Tak, wiedziała, że tak sie nie robi... Ale ona wolała jednak nie patrzeć.

Helmi · Wysłany: Sob 14:24, 19 Mar 2011 Temat postu:

Jak na razie Helmi pięła się ku górze bez najmniejszych przeszkód. Każdy ruch obmyślała bardzo dokładnie, żeby nie popełnić żadnego głupiego błędu. Zdawała sobie sprawę, ze jest już wysoko i upadek może skończyć się dla niej bardzo źle, więc starała się powstrzymać chęć spojrzenia w dół. Gdyby zobaczyła, ile dzieli ją od ziemi, mogłaby spanikować.

Taimi · Wysłany: Sob 14:25, 19 Mar 2011 Temat postu:

Orchidea odsłania oczy. Jest zaskoczona, jak szybko i sprawnie idzie Helmi wspinaczka. Dopinguje w duchu waderę, obserwując uważnie każdy jej ruch. Kto wie, może ona też kiedyś zostanie mistrzem wspinaczki?

Helmi · Wysłany: Sob 16:58, 19 Mar 2011 Temat postu:

Po stosunkowo długiej wspinaczce Helmi udało się wreszcie dotrzeć do okna. Wlazła na parapet i dopiero kiedy łapami dotknęła desek, którymi okno było zabite, spojrzała w dół, na Roxy.
- Widzisz? Udało się! - powiedziała radośnie. Ruszyła ku luce między starymi deskami, włożyła doń głowę, przednie łapy i... utknęła! Przestrzeń ta była niewielka, lecz Helmi kiedyś przeciskała się przezeń bez żadnego problemu. A teraz? Czyżby urosła? Albo raczej tyłek jej urósł?

Taimi · Wysłany: Nie 10:03, 20 Mar 2011 Temat postu:

Spojrzała przestraszona w górę. Co się dzieje, dlaczego Helmi siedzi w oknie, zamiast wskoczyć do środka? Czyżby... Nie, to chyba niemożliwe...
- Helmi! Co się dzieje, dlaczego nie wchodzisz do środka? - zawołała w stronę wadery. Cóż, odczuwała jakby niepokój. Nie miała pojęcia, co powinna teraz zrobić.

Helmi · Wysłany: Nie 18:56, 20 Mar 2011 Temat postu:

Helmi nie słyszała, że Roxy coś mówi - łebek jej był już wewnątrz latarni, a że wilczyca szamotała się, by przecisnąć przez szparę resztę ciała, poruszała lekko stare deski, które poskrzypywały. Wreszcie, po minucie lub dwóch tej mordęgi, udało jej się wejść do środka starej budowli. Stało się to dość gwałtownie, więc Helmi upadła na podłogę, prosto na pyszczek. Nie zaważając na obolałą szczękę pognała w dół, do drzwi.

Taimi · Wysłany: Nie 21:01, 20 Mar 2011 Temat postu:

Roxy wzięła głęboki oddech. Wypuściła powietrze z napełnionych do granic możliwości płuc dopiero, kiedy Helmi dostała się do środka. Chciała jej pomóc, jednak strach przed wspinaczką paraliżował młodą waderę, która nigdy nie odrywała łap od podłoża...

Helmi · Wysłany: Wto 12:18, 22 Mar 2011 Temat postu:

Helmi na złamanie karku gnała po schodach w dól latarni. Kilka razy potknęła się, lecz udało jej się utrzymać równowagę i biec dalej. Wreszcie, po dłuższej chwili dostała się do wejściowych drzwi. Zatrzymała się przed nimi. Nie był zabite deskami, więc nie powinno być problemu z otworzeniem ich.

Taimi · Wysłany: Czw 16:03, 24 Mar 2011 Temat postu:

Roxy przysiadła pod wejściem do latarni. Czekała. Nastawiła uszu i starała się wysłyszeć, czy Helmi daje radę zbiec na dół. Nagle wyczuła, iż jest ona tuż - tuż za drzwiami.
- Helmi! Jak Ci idzie? Pomóc Ci jakoś? - zawołała w stronę drzwi.

Helmi · Wysłany: Pią 17:04, 25 Mar 2011 Temat postu:

- Nie! Nie! Poradzę sobie! - odkrzyknęła na tyle głośno, by Roxy mogła usłyszeć ją przez drzwi. Rozglądała się po pomieszczeniu, lecz panująca w nim ciemność utrudniała jej poszukiwanie czegoś, czym mogłaby otworzyć drzwi. Wreszcie, po paru minutach obwąchiwania wszystkich kątów, znalazła coś interesującego. Klucz. Pochwyciwszy go w pyszczek i dobiegłszy do drzwi, oparła się o nie i szybko wepchnęła kluczyk w zamek. Przekręciła z trudem, wtedy coś cicho zazgrzytało i... bum! Drzwi ustąpiły i pod ciężarem opartej o nie Helmi otworzyły się na oścież. Ona zaś rąbnęła na bok, tuż przed łapy Roxy.

Taimi · Wysłany: Pią 17:32, 25 Mar 2011 Temat postu:

Roxy spojrzała na Helmi z uśmiechem. Wyciągnęła łapę w kierunku wadery, chcąc pomóc jej wstać. Dojrzewająca wilczyca była wdzięczna koleżance, tak bardzo chciała wejść teraz na górę, spojrzeć na morze.

Tod · Wysłany: Nie 19:44, 27 Mar 2011 Temat postu:

Sandsea przybiegł tu bardzo szybko. Nie zwarzał na wilczyce. Zatrzymał się tuż przy morzu. Było w tym miejscu głębokie. Z jego oczu nie leciały pojedyncze łzy. Zamykając ślepia starałsię zapomnieć o Violetcie. Stracił największą miłość swego życia. Nie zwarzając już na nic puścił się w toń.

Violetta · Wysłany: Nie 19:54, 27 Mar 2011 Temat postu:

Przybiegł tutaj jak najszybciej zauważył Sand. Zaczął płynąć do niego, aż w końcu dotarł i złapał samca. trzymał go jak najmocniej. Z całych sił zaczął płynąć do brzegu.
Po chwili znajdowali się na piasku. - Sandsea słuchaj mnie teraz! Przypomniał mi się pewien sposób i jak wypali to znów będę samicą, ale teraz pytanie. Czy chcesz żebym z powrotem stał się samicą? - spytał bardzo poważnie.

Tod · Wysłany: Nie 19:57, 27 Mar 2011 Temat postu:

Sandsea jednak lezał na piasku jak ogłuszony, a że leżał na brzuchu, z jego pyska(u?) wylatywała woda. Jednak żył. Ledwie oddychał. Nie puruszał się jednak wciąż. Nic nie słyszał i nic nie widział. Leżał jak martwy. Jednak był to szok. Nie mógł się jakby 'przebudzić'.

Violetta · Wysłany: Nie 20:09, 27 Mar 2011 Temat postu:

Violetta zaczął naciskać na jego brzuch bardzo ostrożnie. Tak żeby się obudził. - Czyli rozumiem ze nie chcesz żebym stał się samicą. Okej jak tam chcesz - powiedział czekając na reakcję. Może te słowa go obudzą. Niech w końcu się obudzi! Violetta nie będzie czekał. Niech powie tak, albo nie. Usiadł obok niego i czekał na jakiś cud.

Tod · Wysłany: Nie 20:20, 27 Mar 2011 Temat postu:

Z pyska Sandsea'ego wyelciała strużka wody. Ocknął się w końcu. Jego pierwszy odruch to podkurcz tylnych jak i przednich łap. Delikatnie otwierał oczy. Jak to mają wilki, na początku nic nie wiedział, bowiem na jego ślepiach była szkarłatna błona. Gdy już przeszkoda znikła, zobaczył rozmazanego Violettę. Jednak nadal nic nie słyszał. Był jeszcze w połowie ogłuszony. Chciał jednak coś powiedzieć.
- Owochi? - Powiedział.
Chciał powiedzieć "O co chodzi". Jednak nic nie słyszał i nie wiedział co mówi. Leżał dalej, jednak na grzbiecie.