"Wesoła Śmiertka"

Xythuel

- Viii..kkto...rrriaa...
Wysyczał Xytherian mrużąc oczy które wręcz lśniły z nienawiści. Jedna z jego licznych wrogów... Może warto złożyć jej wizytę? Po chwili jednak Xyth przybrał swój normalny wyraz pyska i odpowiedział.
- Nie martw się. Jeśli ona Cię kiedykolwiek skrzywdzi... Możesz mnie poinformować.
To mówiąc otarł łapę o łapę. Każda zemsta smakuje słodko... O tak...

Scarlett

Scarlett spojrzała na szczeniaka z uniesioną brwią.
-Chyba zajełeś pokój obok mnie, co Retes?-spytała, uśmiechając się do niego.-Ja też jako szczenie uciekłam... I skończyłam tak!

KokuRai

- Mogłam się tego spodziewać - powiedziała siadając. Jak ona mogła? Koku wkurzyła się, a można było to dostrzec, przez zmianę koloru jej oczu na krwisty czerwień. Rozejrzała się nerwowo.
- Ja jestem KokuRai. Będziesz mieć jakieś problemy, albo ktoś będzie ci dokuczać, to możesz śmiało iść do mnie. Ja zawszę ci pomogę - rzekła patrząc na szczeniaka. Koku zawsze nie lubiła Viktorii, ale żeby porzucić własne rodzone dziecko?!

Zoe

Zoe niechętnie przyczłapała do sklepu. Westchnęła wchodząc do środka. Opuściła łęb i podeszła do właścicielki.
-Przepraszam, czy ma pani jakiś komplet filiżanek, z którego mogą korzystać duchy, albo czy może pani taki zrobić?-spytała cicho, spoglądając na Demona.
-Cześć, jestem Zoe.-odezwała się cicho.

Retes

No proszę. Ledwie Retes wyrwał się ze smyczy matki, a już znalazł kilku jej wrogów. Mógł więc przypuszczać, iż przyjazną osobą nie była...
- Dzięki. - powiedział z uroczym, dziecinnym uśmiechem, który na jedną chwilę rozjaśnił jego zazwyczaj zamyśloną, jakże inteligentną twarz...

Xythuel

- Jeśli chcesz, możemy złożyć jej "odwiedziny".
Powiedział chichocząc diabelsko. Kotlecik z zielonej Viktorii. Mniam, mniam. Xyth z pewnością by taki zjadł.
- Albo jeśli masz z nim jakieś problemy... To możemy wybrać się też do ojca.
Dodał owijając łapy ogonem. W istocie nie wiedział kim jest ojciec Retesa, lecz w końcu Retes musiał mieć ojca czyż nie?

Zoe

Zoe opadła na jeden z foteli, czekając na swoją ,,duchową" zastawę. Wiedziała, że sprawi to choć cień radości Seele. Wpatrywała się w zebrane tu wilki i upuściła kilka kulek. ,,Oj" mrukneła, wpatrując się w srebrne kuleczki rozsypane po podłodze.

KokuRai

Koku poczochrała grzywę szczeniaka, a następnie zerknęła na Zoe i warknęła na nią. Wadera tylko w kawiarence była, dla niej miła. Samica odkąd stała się demonem, to ma dziwne zachowanie. Zamachała gwałtownie ogonem. Jej krwisto czerwone oczy zalśniły. Naglę wpadła na świetny pomysł, ale naglę usłyszała Xyth'a.
- Tak, to świetny pomysł Xyth - oznajmiła i zerknęła na Retesa. Czekała co powie na słowa Xyth'a.

Zoe

Zoe walnęła się łapą w głowę. Podeszłą do KokuRai i uśmiechneła się do niej słabo.
-Zwracam książkę i dziękuje.-powiedziała, podając jej księge, którą demonica jej pożyczyła. Wróciła na swoje miejsce i rozejrzała się znów.

KokuRai

Koku warczała na nią, a następnie wokół książki pojawiła się czarna mgła, która po chwili znikła wraz z książką. Odwróciła głowę od tamtej wadery i zerknęła na Retesa. Zamachała gwałtownie ogonem w bok, ponieważ poczuła pod nim jakieś kulki. Zastrzygła uszyma słysząc więcej turlających się kulek po podłodze. To ją rozpraszało. Demonica skrzywiła się. Kto rozsypał tutaj kulki?!

Zoe

Zoe skrzywiła się lekko i wyciągneła mały magnes z torebki. Położyła go na podłodze. Niestety, nic się nie wydarzyło. Wadera podniosła przedmiot i zaczeła nim tłuc o ściane. Nadal nic.
-Znowu się zepsuł.-mrukneła pod nosem, chowając go do torby i patrząc na srebrne kuleczki. No to ma kłopot.

Kaji Meyit

/Ja tylko na moment./

Ocknęła się z głębokiego zamyślenia, po czym do jej mózgu wdarło się pytanie zadane przez wilczycę, która wcześniej ją odwiedziła, chcąc pobierać nauki i dostała kosza. Następnie wybiegła ze sklepu, najwidoczniej w przekonaniu, iż Kajinka za nią pobiegnie. Hm, tak, pamiętała ją!
- Ale, ale, po co duchowi zastawa? - zadała jakże inteligentne pytanie, patrząc na gościa szmaragdowymi oczyma. - I tak nie może niczego pić. - Zmarszczyła nosek, zastanawiając się, jakby wyglądało pobieranie realnych płynów przez istotę plazmatyczną. Nijak, wszystko by przez niego przeleciało. Przez "duchową zastawę" również. - I nie rozwalać mi sklepu! - krzyknęła nagle, dostrzegłszy, jak wadera rzuca w jej piękne ściany magnesem. A jak stłucze jakąś fiolkę? - Bo na bruk wyrzucę, un! - Uniosła na wszelki wypadek łapę w gotowości do rzucenia czaru, zapomniawszy, iż przecież jej mikstury obłożone są zaklęciami ochronnymi, więc nic im się stać nijak nie może. Ale już samo rzucanie przedmiotami w jej skromnym przybytku... niewybaczalne!

Retes

- Nie, no może to już by była lekka przesada... - powiedział Retes. Owszem, nie przepadał za matką, ale żeby od razu ją zamordować? - Taty nie widziałem już od dłuższego czasu, ale chyba go lubię... - dodał po chwili. Facet miał jednak fatalny gust - chodził w końcu z Viktorią. - W każdym razie, ostatnio go nie spotykałem.

Virve

Spojrzała znów na Retesa i przyjacielskim gestem ,,poczochrała " mu grzywkę. Wyszczerzyła zęby w przyjaznym uśmiechu.
- Znam ją. To w jej stylu - skomentowała zachowanie matki...nie, nie matki, rodzicielki Retesa.
Otuliła się ogonem.

KokuRai

Koku usłyszała naglę jakby ktoś rzucał magnesem o ścianę i tak było. Wadera spojrzała na Zoe swoimi krwisto czerwonymi oczyma, ponieważ jeszcze się nie opanowała. warknęła na nią i chciała coś jej zrobić, jednak w porę usłyszała Kaji. Koku uspokoiła się, a jej oczy zmieniły kolor na czysty zielony. Demonica wróciła wzrokiem na Retesa. Uśmiechnęła się delikatnie do niego.

Rosity

Tanecznym, wesołym krokiem wilk wpadł do tego miejsc. Szedł na zapachem Scarlett, a raczej biegł.
Pocałował waderę w policzek i przytulił ją.
- Cześć słońce - mruknął.
Spojrzał na resztę.
- Witam .

Getsu

Po chwili można było jak zwykle usłyszeć zgrzyt kości, który brzmiał jakby ktoś otwierał i zamykał stare, zardzewiałe drzwi. Tak, był to Getsu, który wchodził do właśnie tego pomieszczenia.
- Wow, ale fajne - oznajmił rozglądając się. Naglę kości, które doczepił odpadły na podłogę. Trupek przestraszył się gdy upadły i aż skoczył. Rozejrzał się po lokalu i w końcu ujrzał tą wilczycę, którą chciał. Podszedł do niej i ukłonił się nisko że prawie całował podłogę. Potem podniósł się.
- Witam panią. Jam jest Getsu. Podobno jesteś magiem, a ja biedny trupek potrzebowałbym twoją pomoc - powiedział patrząc na wilczycę. Usiadł po chwili czekając na jej reakcję.

Elena

- Ja z tobą Retesiu. I z każdym kto jest przeciw tej wywłoce. Miło mi Xytherian i witaj Kokurai! - powiedziała wesoło. - Jeśli chcesz to możesz zakotwiczyć w moim legowisku. Będę robiła hmmmm...za twoją opiekunkę? Ale taką inną niż matka. Na pewno z innym podejściem. - powiedziała z miłym uśmiechem. Po chwili zwróciła się do Koku i Xytheriana - To, moi towarzysze zemsty, kiedy robimy nalot na Viktorię? - zachichotała cicho. To oczywiście były żarty. Dosyć miała własnych kłopotów.

Kaji Meyit

Mlasnęła raz jeszcze, rzucając karcące spojrzenie byłej uciekinierce, która teraz postanowiła rzucać jej magnesami po ścianach. Mimo wszystko jednak na kufie jej w dalszym ciągu prezentował się szeroki wyszczerz, który dziwnie zestawiał się z takim wyrazem szmaragdowych ślepi.
- Ach, witam! - wykrzyknęła znów wesoło, rechocząc na widok kościeja. Z błyszczącymi oczyma przypadła do niego, oglądając go uważnie i energicznie z każdej strony. - Mwaaaaa... Zostań moim królikiem doświadczalnym! Daj się rozłożyć na cząstkiiii!

Getsu

Getsu uśmiechnął się piekielnie, a następnie potrząsnął głową.
- Zostanę twoim królikiem o maści pani, ale zrób coś, dla mnie -
rzekł przerywając. Jego oczodoły zalśniły, a on miał na swojej czaszce wymalowany chytry uśmiech. Zerknął ino na swój kawałej ogona, który wcześniej mu odpadł i teraz leży sobie biednie na ziemi. Powrócił wzrokiem na Kaji, bo chyba tak się nazywała?