Lwia skała

Samanta

Uśmiechnęła się cwaniacko kiedy uzyskała to co chciała . Postanowiła zagadać . - Jak Cię zwą ? - Czekała na odpowiedź . Była ciekawa czy basior odpowie czy też zignoruje jej pytanie .

Sasori

-Chyba nie wyraźnie mnie słuchasz złotko.. - uśmiechnął się zadziornie, bowiem przedstawił się krótko w poprzedniej wypowiedzi. Najwyraźniej jego ton był mało zrozumiały. -Sasori.. - powtórzył by uniknąć zbędnych podchodów. Nie ruszał się z miejsca. Leżał sobie wygodnie, chociaż słońce doskwierało niesamowicie.

Samanta

- Samanta - Powiedziała mimo , że ona nie została o to zapytana . Położyła się obok niego . Nudziło jej się bardzo . Zmrużyła oczy , które zmieniły barwę zieloną na czarną . Po chwili jednak położyła się na boku . Było jej gorąco .

Sasori

Patrzył na nią ukradkiem kiedy ona nie patrzyła na niego. Jemu też było nieziemsko gorąco. Czarna sierść nie była dobrym sposobem na ochłodzenie się. Westchnął ciężko. -Jakoś mi się odwidziało to miejsce.. - mruknął jakby do siebie, lecz Samanta mogła to słyszeć.
Po pewnym czasie wstał i uniósł łeb w górę, potem przeciągnął się i spojrzał ostatni raz na waderę. -Wybacz.. ale to miejsce przestało mnie interesować. Do zobaczenia. - mruknął i nagle zniknął.. rozpływając się w czarnej mgle..

Samanta

- Żegnaj - Odpowiedziała . Nudziło jej się tu samej więc nie tracąc czasu podniosła sie i otrzepała z piasku , który sam wcześniej wznieciła . Szybkim i zdecydowanym krokiem opuściła ta krainę .

Heydi

Paprocie wygieły się w bok,a złociste krzaki ugieły się pod dźiwnym kątem.Niebieskie ślepka zabłysły w ciemnośći.Mała istotka zachichotała wesoło,i wynurzyła się z gęstwiny.Heydi rozejrzała się po okolicy.Małe łapki grzęzły w piasku.Uszy klapły jak u zająca.Nie miała tu co do roboty.Nikogo nie było,ani żywej duszy.Westchneła i ruszyła w strone skały.Wskoczyła na sakałki i zaczełą się wspinać po stromych zboczach.Weszła na sam szczyt i przysiadł na czubku.Ogonek zastępował wachlarz,który był potrzebny przy upale.

Soaphy

Przyszła z dumnie podniesioną głową. Zastrzygła uchem.
Jej sierść pięknie lśniła w blasku księżyca, a oczy zrobiły się srebrne. Wywiesiła swój krwisty jęzor. Mimo mżawki i chłodu było jej gorąco.
Była bardzo znudzona. Ziewnęła. Nie obchodziły ją tutejsze wilki, chociaż miała ochotę im podokuczać. Odpuściła sobie tą zabawę. Taa... szkoda, że nie ma tu jej przyjaciół. Oni na pewno by coś wymyślili. Delikatnie usiadła na skale, bacznie obserwując towarzystwo.

Libby

Schowana za krzewem malin zaczęła wyłaniać się po chwili spokojnym i wolnym krokiem, była nieśmiała i trochę się bała nowego otoczenia, lecz nie chowała łba w piasek jak to mówią, bo chociaż nie było tu piachu tylko skały i polana. Łeb miała wychylony ku górze, gdy wyłoniła się zza krzewów i drzew. Nie wiedziała czy ma uciekać bez powodu czy iść przed siebie pewnym krokiem nie okazując uczuć. Wybrała to drugie. Zaczęła zbliżać się do Lwiej Skały.
-O jejciu, jaka ona duża...-Zdziwiła się gdy była już przy skale, oglądając ją dokładnie. Była ciekawa jak to wygląda z góry, więc zaczęła wspinać się zwinnie i powoli po skałach. Była już w połowie drogi do końca gdy się zmęczyła, położyła się bezszelestnie na olbrzymiej skale. Nudząc się zaczęła zamiatać ogonem co wznieciło pył i piach, bardzo się to jej spodobało, ale po krótkim czasie znudziło. Gdy zebrała siły powędrowała na połowę skały gdzie siedziała młoda wilczyca. Objęła ją małymi ślepkami i powoli zaczęła się cofać do tyłu, nagle nadepnęła na suchą gałązkę która wydała dźwięk chrupnięcia. Odskoczyła na bok i siadła patrząc cały czas na nieznajomą wilczycę.

Soaphy

Usłyszawszy chrupnięcie postawiła uszy na sztorc.
Wiedziała, że za nią stoi mniejsza wadera. Nie przejęła się nią, ani nie skomentowała. Była zbyt zajęta sobą. Swoimi myślami i planami. Patrzyła się w niebo, na którym widniały przedzierające się przez szare chmury małe gwiazdy. Kątem oka lustrowała wilczycę. Sprawiała ona wrażenie głupiej i niedoświadczonej. So zaczęła machać ogonem nadal obserwując waderę.

Libby

Naglę zacząć wiać ciepły, letni wiaterek, który rozczochrał grzywkę Libby, a także granatowo-morską grzywę dużej wilczycy. Libby była lekko przestraszona, ale nie zawróciła. Przyglądając się dużej wilczycy zastrzygła uchem i zamiotła ogonem, była bardzo ciekawa kim jest wadera patrząca na nią. W końcu zebrała siły i podbiegła wolnym truchtem do wilczycy. Przyglądając się jej dokładnie, na jej małym pyszczku pojawił się lekki uśmieszek.
-Kim jesteś?-Zapytała stanowczo i popatrzyła wilczycy w oczy. Znowu zamiotła ogonkiem po skale patrząc z ciekawością na wilczycę.

Scharoy

Scharoy pojawiła się na pustyni . Jej chude łapy lekko muskały ziemie a jej postawa była wyprostowana jak zawsze zresztą . Łbem skinęła do będących tu wilków i usiadła gdzieś na poboczu , nie znała tej krainy , dlatego narazie postanowiła trzymać się z dala od innych gdyż nie miała pewności , iż te oto wilki są pozytywnie do niej nastawione.

Libby

Cofnęła się do tyłu spoglądając na przybyła wilczycę. Była niepewna co do niej, ale uśmiechnęła się by wiedziała że nic jej nie grozi. Po chwili znalazła się między fioletowo-różową wilczycą a niebiesko-brązową. Wiedziała że obie wilczyce nie będą chciały jej nic zrobić, więc zaczęła machać energicznie ogonkiem. Co jakiś czas spoglądała na brązową wilczycę z za drugim razem na różową.

Scharoy

Swoimi niebieskimi ślepiami gapiła się na Libby , dlaczego tak patrzyła to na nią to na Soaphy ? Czyżby miała jakiś problem z wyborem do kogo podejść . Trudno to jak dla niej było mało istotne , w tej sytuacji powinna raczej się zastanawiać gdzie zatrzyma się na noc.

Libby

Podeszła bliżej Scharoy, na jej pyszczku pojawił się przyjazny uśmiech.
-Cześć...-Odparła trochę nieśmiało i zastrzygła uchem. -Jak Cię nazywają?-Zapytała cieniutkim głosikiem. Podeszła trochę bliżej wilczycy i usiała koło niej patrząc gdzieś w dal, po chwili odwróciła wzrok na Scharoy, była ciekawa co jej odpowie.

Scharoy

Zmierzyła wilczyce obojętnym wzrokiem - Scharoy - powiedziała czystym i miłym dla ucha głosem . Chwile tak siedziała i sama postanowiła zadać to samo pytanie - A mogę poznać twe imię ? - zapytała po chwili i wzrok odwróciła na krajobraz pustynny.
-Wybacz...- powiedziała i wyszła.

Soaphy

Po dłuższym milczeniu postanowiła odpowiedzieć waderze.
- Soaphy. - odparła obojętnie. Jej wyraz pyska zrobił się przeraźliwy. Nie życzyła sobie towarzystwa nowo przybyłej Scharoy. Możliwe, że była ona miła i dobra, ale nie przepadała za różowymi wilkami. Zastrzygła uchem. Zaczęła lustrować obie wadery.
- Wybaczcie, ale to miejsce już mnie nie interesuje...- mruknęła, po czym podniosła swoje cielsko, otrzepała się i z dumnie podniesioną głową przeszła na drugą stronę skały.

Libby

-Libby-odezwała się do wilczycy która właśnie wyszła. Zdziwiła się zachowaniem wilczyc, nie rozumiała o co im chodzi. Podeszłą do Soaphy i usiadła obok niej.
-Soaphy, masz ładne imię.- Przyznała się po chwili namysłu.
-Ja jestem Libby...-Uśmiechnęła się przyjaźnie. Jej ogon znów zamiatał piach z skał, raz w jedną stronę raz w drugą.

Soaphy

Siedziała i patrzyła się przed siebie, od czasu, do czasu zerkając na Libby. Wadera była zdenerwowana i potrafiła w takich momentach być wredna. Jednak opanowała się.
- Taa..Co Ty nie powiesz.? - warknęła przybliżając swój łeb do żółtej. Pokazała jej zęby i wróciła do poprzedniej pozycji. Owinęła ogonem swoje łapy, wyprostowała się i spojrzała w drugą stronę.

Torres

U podnóża skały pojawił się duży basior - zawsze wracał w to miejsce. Torres wszedł na sam szczyt Lwiej Skały i usiadł przy jej krawędzi, patrząc na doskonale widoczną z tej perspektywy krainę.

Alayna

Powolnym krokiem przywędrowała na Lwią Skałę. Znów bez pożegnania odeszła na parę miesięcy z krainy. Bardzo się zmieniła. Stała się bardziej tajemnicza, agresywna. Miejsce, w którym była nauczyło ją jakie jest prawdziwe życie. Weszła na sam szczyt skały. Nie miała pojęcia, że ktoś tam już jest. Basior wydawał się jej znajomy, lecz nie chciała mu przeszkadzać. Usiadła kilka kroków dalej.