Klif nad Morzem.

Sky

- Skoczny, wielkie uszy, ciągle porusza nosem, puchaty... - zaczęła wyliczać z przesadną powagą, raz po raz na niego spoglądając. Widząc jego minę nietęgą, [pomyślała, że jest włóczęgą xD] tyknęła go lekko w lewą łapę.
- Ejej, co się stało? - nigdy by nie pomyślała, że to chodzi o nią. No ale cóż, pewnie i tak sobie od niego nie pójdzie.

Wasp

Usiał i zgarbił się, przez co musiał wyglądać wyjątkowo żałośnie. - Obniżasz mi samoocenę, maluchu - powiedział, patrząc na Sky smętnym wzrokiem.

Sky

- Ojejejej, pszprszm. - wybełkotała pośpiesznie, nadmiernie przy tym gestykulując. Osobiście myślała, że zajączki są kjut i nie powinien się tak dołować. Nie zważając na to, czy on ma może coś przeciwko, przylepiła się do jego łapy.
- Jak masz na imię? - błyskawicznie zmieniła temat rozmowy, coby się biedak całkiem nie załamał.

Wasp

Gdy szczeniak uczepił się jego łapy, oczy Waspa rozszerzyły do rozmiarów pięciozłotowych monet. Miał ochotę gdzieś się schować, ale... w sumie to co jest złego w szczeniakach? Przecież ta mała go nie zabije. - Wasp - odpowiedział.

Sky

Zaczęła coś majstrować przy jego futrze, jednocześnie bezczelnie gapiąc się prosto w oczy.
- Sky. - odparła, dostrzegając świecące coś na szyi Wasp'a. Świeci = jest fajne.
Wyciągnęła się w kierunku tego przedmiotu, niemal stykając się z nim nosem.
- Masz tu jakąś rodzinę? - palnęła ni z tego, ni z owego, sobie siadając tuż obok.

Wasp

- Taaa, mam - odpowiedział. Uniósł łapę i odsunął swój świecący wisior od Sky. Jeszcze go zepsuje? Choć ta mała sprawiała wrażenie inteligentniejszej niż to roześmiane paskudztwo, do zaakceptowania którego nakłoniła go Carly, to w końcu szczeniak. A po szczeniakach można spodziewać się wszystkiego.

Sky

Naburmuszyła się. Zmrużyła oczy w całej swej obrazie, nie odrywając wzroku od jarzącej czerwienią... Fiolki?
- No poookaaaż~ - jęknęła rozpaczliwie, majtając lekko jego łapą. Takie fajnie coś, a ona nie może tego dotknąć. Największe okrucieństwo!

// Im później, tym moje posty są coraz krótsze... xX

Wasp

Westchnął ciężko. Nie miał siły ani ochoty na sprzeczanie się ze szczeniakiem, który prędzej czy później pewnie i tak dopnie swego. Z powrotem postawił łapę na ziemi, z niezadowoleniem przyglądając się Sky.

Sky

Nie zwracając uwagi na niezadowolenie Wasp'a, z wielką fascynacją delikatnie chwyciła owy wisior w swoje łapy. Wykrzywiła wargi w szerokim uśmiechu. Puściła obiekt swojego zachwytu, by nie nękać aż tak tego wilka.
- Mhm, musi być dla Ciebie ważny... - stwierdziła błyskotliwie, powracając do swojej poprzedniej pozycji. Korzystając z puchatości jego sierści, poczęła pleść warkoczyka~

Alliance

Łażąc po krainie bez celu, trafiłam tu. Klapnęłam na zadek, wykończona całkowicie. Przeszłam chyba całą krainę, uhmghfp. Wyciągnęłam miśka od Mela i spojrzałam pluszakowi w czarne, martwe oczy. Uniosłam wzrok, a gdy zobaczyłam, że jestem na klifie, źrenice powiększyły się znacznie.
- Uaaau - pisnęłam, przytulając się do miśka.
Machnęłam ogonkiem.

Wasp

- Bez przesa... - zaczął, ale urwał, kiedy zobaczył, co Sky wyprawia z jego futrem. Oczy Waspa rozszerzyły się momentalnie, gdy ten utkwił wzrok w łapkach małej. - Co to za dziwadło? - zapytał.

Getsu

- Patrz na te widoki - powiedział do Omegi. Getsu cały czas patrzał na morskie fale, był tak jakby zahipnotyzowany. Wilczek bardzo lubił takie miejsca. - Skaczemy? - spytał się wilczycy.

Omega

-Dobra. - powiedziała Omega. Spojrzała w dół. Wilczyca odepchnęła się łapami i skoczyła. Wilczyca szybko się zaczęła pływać. - Śmiało skacz. - zawołała do Getsu.

Kleopatra

Kleo z nadzieją że zdoła porozmawiać z Omegą. Ale niestety nie zdążyła. Omega skoczyła. Siadła nad krawędzią i zastanawiała się czy skoczyć za nią i za nieznajomym wilkiem.

Getsu

Getsu odepchną się i skoczył. Z wielkim hukiem wpadł do wody. Wilczek zanurkował i pociągnął Omegę pod wodę. Pokazał jej pewną morską jaskinie.

Omega

- Co to za jaskinia? - zapytała Omega Getsu. Rozejrzała się. Popatrzała na przyjaciela. - Co teraz? - spytała. Zobaczyła dużo rybek.

Getsu

Getsu popłynął do środka jaskini. - Przepłyniemy ją całą. Morze w fajne miejsce nas zaprowadzi - powiedział do Omegi. Ta jaskinia prowadziła do starej latarni. Po chwili go nie było.

Omega

Omega popłynęła za Getsu. - Czekaj. - Zawołała. Po chwili już nie było jej widać. Wilczyca zobaczyła piękne ryby. Nagle usłyszała kogoś. Wiedziała, że to nie jest jej przyjaciel. Szybko podpłynęła do Getsu.

Kinnojo

Wilk o potężnej budowie, oraz bordowym futrze przybył nad klif. Usiadł na brzegu, patrząc w beskresną dal. Wrócił. Wrócił, znów. Czy na stałe? Nie wiadomo. Machnął ogonem, zmrużył ślepia. Płonące w jego oczach słońce właśnie zachodziło za linią horyzontu, czerwianiąc blade dniem niebo.

Idalia

Między drzewami kluczyła smukła wadera o czarnej, gęstej sierści i długiej grzywce, opadającej na duże, mlecznobiałe oczy. Przecisnęła się między zieleniącymi się już powoli chaszczami i wyszła na skalisty klif. Przybyła w to miejsce nieprzypadkowo, ze szczytu tego klifu można było bowiem dostrzec przepiękne widoki, których Hekate przez wiele długich miesięcy nie mogła podziwiać.