Urwisko nad Jeziorem Zmian

Szasta

- Aha - nic więcej z siebie nie wydobył. Opuścił łeb ku przepaści i posmutniał całkowicie, spuścił łapy na dół i miał ochotę oddać sie bezdennej przepaści, wpaść ciałem do jeziora zmian i utopić się.

Legenda

Patrzyła na niego - Szata... Gin... - szeptała. Położyła się i zamknęła ślepia. Była zmęczona. Nie chciała się niczym zamartwiać... Choć już to zrobiła..

Szasta

- Wiem Evi...Gin to posłaniec..pozwól mi wszystko poukładać - szepnął i liznął ją jednak przyjaźnie w kufę. Spojrzał w dół, na sam środek jeziorka i opuścił resztę ciała w dół bezkresu czy ten upadek będzie śmiertelny? Tego on sam nie wie...leciał w dół...

Carly

Zakończyłam wycie melodyjnym "skokiem" dźwięku. Westchnęłam. Wiatr poruszał mi grzywkę. Wbiłam pazury w ziemię, tak by się nie poruszyć. Zaczęłam coś śpiewać. No a nie powiem, głosu nie mam złego.

Paige

Legenda

Zerwała się i podbiegła do urwiska - Szasta... - szepnęła. "Jeśli... Ten upadek będzie śmiertelny?!" - myślała gorączkowo...

Carly

Po krótkiej chwili spojrzałam na Evanę przestając śpiewać. Popatrzyłam w dół. Widziałam sylwetkę wilka. Poznałam tę sylwetkę.
-O Boże, Szasta.. - powiedziałam do siebie ze strachem w głosie. Ziemia na której stałam zaczęła się obsuwać. Odwróciłam głowę patrząc na łapy. Zaczęłam się chwiać. Odsunęłam się od urwiska powtarzając wciąż cicho pod nosem "nie, nie..". Rozpoczęłam swoje wycie biegnąc wzdłuż urwiska. W pewnym miejscu ziemia była dość krzywa żeby bezpiecznie zejść na dół. Skoczyłam tyłem w przepaść suwając pazurami po ścianie z ziemi. Gdy byłam przy końcu zeskoczyłam i zaczęłam węszyć.

Legenda

Patrzyła przerażona na dół. Była gotowa w każdej chwili do niego skoczyć - Szasta!!! - krzyknęła. Z jej oka wydostała się łza. Spadła z jej łba i zaczęła lecieć. Spadała, spadała i spadała. W pewnej chwili uderzyła o wodę ginąc w jeziorze...

Inna

Fioletowy obłok ukołysał w locie ciało Szasty. Zdawało się, że zamiast przyspieszać, spadając, on beztrosko leci.
Inna czuwała przy nim, nie pozwoli by stała mu się krzywda. Bransoleta migała do niego przyjaźnie, zaś odznaczenie, które dostał od niej, jeszcze jako od Alfy, łopotało swobodnie mu na szyi. Nie mógłby przecież skrzywdzić Innej, nie mógł by skrzywdzić tych wszystkich, którzy go kochają.

Szasta

Początkowo dziwiło go to zachowanie powietrza, ale domyślił sie kto nad nim czuwa - Dziękuję Inna - rzekł i do samego siebie i wylądował miękko na łapach. Westchnął i odszedł gdzieś daleko gdzie nikt go nie znajdzie.

Legenda

Westchnęła. Odeszła od urwiska i zniknęła w cieniu drzew. Była już daleko. Myślała o wszystkim i niczym. Miała pustkę w sercu? Odeszła.

Inna

Delikatny wiaterek przyjaźnie zmierzwił mu futerko na kufie.
Zdawało się, że w podmuchu zefiru usłyszał... "Kocham Cię".

Chiyo

spojrzała na ich 'igraszki'. zmarszczyła nos po czym znów spojrzała na przepaść. jeżeli spadnie nie tak to będzie koniec jej misji. odchyliła uszy do tyłu, próbując się wyciszyć. zamknęła ślepia.

Wilczyca znów spojrzała na bramę. Nic oprócz cichego mruczenia. Widocznie dziewięcioogoniasty spał.

Daria

Wstała i pobiegła do Inny z nią pogadać.

Decaying

//Elo Inna nie żyje! Czytaj posty!//

Legenda

Przyszła i podeszła do urwiska. Usiadła na skraju, a przejrzysta woda skapnęła z jej oczu. "Jeśli skoczę nikt po mnie nie zapłacze..." - myślała "Nikomu na mnie nie zależy więc po co dalej się męczyć?" - pomyślała i przesunęła się bliżej urwiska. Od niego urwał się kawał ziemi i spadł do jeziora robiąc wielką falę.

Chiyo

Czyżby kolejna samobójczyni? Wilczyca warknęła gniewnie, a raczej ryknęła. Wolała umierać w spokoju. Zamknęła znów oczy.

- Śpi. - pomyślała. Ułożyła uszy do tyłu, patrząc na bramę. Tylko jedno pragnienie - zemsta.

Otworzyła ślepia i wyszła, machając ogonem na boki. Nici z wideł...

Carly

Po chwili wyszłam znów na urwisko. Popatrzyłam z góry na jezioro zmian. Moje oczy zabłysły tajemniczo. Ni stąd ni zowąd bezszelestnie wbiegłam w krzaki i zniknęłam z pola widzenia.

Shade

Wyszłam na urwisko i rozejrzałam się. Widziałam inne wilki, skinęłam im łebkiem na powitanie. Podeszłam do krawędzi i położyłam się, zwiesiłam łebek tak, żeby patrzeć na dół.

Szasta

Przyszedł tutaj wściekły na Layrę i położył się na krawędzi nawet nie drgnął na widok innych. Patrzył w dal na jakieś piórka, które podrzucał wiatr.