Diamentowy wodospad

Hari

Wilczek zmarszczył nosek, strzygąc uszami. Już powoli udawało mu się oddzielać dźwięki, ale mimo to nie posunął się wiele naprzód w rozróżnianiu kierunków, z których dochodziły.
- Skąd mam wiedzieć, z której to strony? - zapytał więc niewidomą wilczycę, choć tak naprawdę wyglądało to, jakby mówił w przestrzeń. W końcu nie wiedział, gdzie wadera jest.

Idalia

- Wsłuchuj się dalej w szum wody. W końcu uda ci się określić położenie wodospadu - odpowiedziała, wstając i robiąc w stronę Daleka kilka kroków. - To też wymaga treningu.

Kyinra

Co wy robicie?-Spytała z ciekawością w oczach przyglądając sie ich zachowaniu.

Yumi

Przyszła tu znowu. Spojrzała na wodę i zobaczyła w niej coś co się mieniło kolorami. Była ciekawa co to. Wskoczyła i zanurkowała... Nagle wyłoniła się spod wody. W zębach miała lekko oszlifowany diament.
-Wow... Jaki ładny. - Powiedziała i patrzyła na niego z błyszczącymi oczami.
-Wiem.! - Krzyknęła. - Wrzucę go tu na szczęście... Chociaż możliwe, że ktoś go znajdzie. Ale trudno. - I wypuściła go z zębów. A on wpadł do wody. - I tyle go widziałam. - Powiedziała niby to do siebie.

Beherit

Beherit siedział ukryty za ośnieżonymi krzewami. Zachichotał cicho, patrząc na szarą samicę, która w jego mniemaniu dla zupełnie bezsensownych celów wyrzuciła do wody piękny diament.

Siomha Lorcan

Znów tu przybyła. Nie była zadowolona ze swego przymusowego przewodnika. Raczej nie wracała w to samo miejsce, ale... coś ją tu ściągnęło, więc nie było to bezcelowe. Usiadła nad brzegiem wody i zapatrzyła się w spadające kaskady wody.

Beherit

- "Co ja tu tak będę się czaić..." - pomyślał i wyskoczył spomiędzy leśnej gęstwiny, graniczącej z niewielką polaną przy wodospadzie. Ruszył ku wodzie, by zaspokoić pragnienie.

Siomha Lorcan

Usłyszała szelest i dwróciła się raptownie. Zobaczyła dziwnego wilka, idącego w kierunku wody. Spięła wszystkie mięśnie do granic możliwości i bacznie obserwowała każdy jego ruch. Była bardzo nieufna.

Beherit

Dziwnego? o.O

Znajdującej się nieopodal wilczycy nie zaszczycił nawet przelotnym spojrzeniem, ba, nawet jej się zauważył. Gdy zatrzymał się tuż przy rzece, jął powoli chlipać zimną wodę.

Siomha Lorcan

Wciąż przyglądała się wilkowi, ale uznała, że raczej nie musi się go obawiać. Odwróciła więc wzrok na lśniącą wodę i zamyśliła się. Pozostała jednak cały czas czujna.

Beherit

Gdy już zaspokoił pragnienie, położył się tuż przy brzegu. Oparłszy pysk o ziemię, rozłożył skrzydła i je również oparł o podłoże. Rozejrzał się po otoczeniu zimnym spojrzeniem turkusowych ślepi. Wodospad w ogóle nie zmienił się odkąd ostatnio tu był.

Siomha Lorcan

Nerwowo machnęła ogonem i owinęła go wokół łap. Coś dziwnego się z nią ostatnio działo. Przeniosła wzrok na swoje odbicie. Zobaczyła to, czego się spodziewała. Dalece jej było do dawnej postaci, ale miała to gdzieś. Uśmiechnęła się do odbicia i znów zamarła wpatrzona w wodospad. Kątem oka cały czas obserwowała wilka. Nie znała go. To było pewne. Intrygowała ją jego obojętność, a że i tak nie miała co robić, postanowiła jawnie się na niego pogapić. Usiadła więc wygodniej i wlepiwła w niego zmęczony wzrok.

Beherit

Poczuwszy na sobie czyjeś spojrzenie, zerknął pokrótce na znajdującą się niedaleko wilczyce. Szybko jednak z powrotem przeniósł wzrok na rozbijającą się o skały wodę. Cóż go obchodziła nieznajoma samica?

Siomha Lorcan

No i miała zajęcie. Postanowiła liczyć ile razy skrzydlaty wilk zmieni pozycję. Ona sama zamieniła się niemal w posąg. Nawet jej oddech był ledwo widoczny. Wciąż wpatrywała się w wilka. Nie wiedziała czemu nagle się nim zainteresowała. Nie. Zainteresowała, to było za dużo powiedziane. Obojętne jej były obce wilki i tylko czasami się do nich odzywała. Z resztą, czy przed przybyciem samca, czy po, czuła się tak samo dziwnie... tak jak zawsze...

Yumi

Wyrwana z przemyśleń przez czyjeś kroki Yumi odwróciła się w stronę wilków. Zauważyła kogoś zupełnie nowego oraz znajomą. Uśmiechnęła się do nich miło. Ale nie wiedziała czy to zauważą. Po chwili położyła się tuż nad wodą i oparła głowę na łapach. Obserwując okolicę.

Akeli

Wilczyca weszła i położyła się niedaleko szarej wilczycy z serduchem na szyi i skrzydlatego wilka,spoglądała na nich z lekkim uśmiechem na pysku.Patrzyła co oni robią lecz jej uwagę zwrócił wilk spojrzała na niego i zaczęła liczyć ile ma piór w skrzydłach.

Siomha Lorcan

Wyczuła znajomy zapach, na który wcześniej nie zwróciła uwagi.- Hej Yumi.- powiedziała przyjaźnie, nie odrywając oczu od wilka, na którego się patrzyła. Wyczułą również inną wilczycę i na ułamek sekundy spojrzała na nią. Wikczyca również wpatrywała się w skrzydlatego. Bardzo to Siomhę rozbawiło.

Yumi

-Hej Siom.! - Powiedziała radośnie i podeszła bliżej. - Co tu robisz... - Spojrzała na wilka, którego ona obserwowała - ...ciekawego? - Zapytała z pytającą miną

Siomha Lorcan

- Patrzę... nie miałam nic lepszego do roboty, to postanowiłam liczyć każdą zmianę pozycji tego wilka... ale jest trochę nudny, bo mało się porusza.- przeniosła wzrok na Yumi i uśmiechnęła się.- Co słychać?

Yumi

-A no też jakoś nic ciekawego... Ja tak sobie po prostu tu przyszłam, z nudów. A do tego ten dźwięk wodospadu jest trochę odprężający. - Uśmiechnęła się przyjaźnie. - Ogólnie jakoś ostatnio nie ma tu niczego do roboty... Niestety - Dodała