Diamentowy wodospad

Kaya

Kątem oka zerknęła w stronę Physa. Machnęła ogonem i raz jeszcze wydała z siebie dźwięk sapnięcia. Czegóż innego się spodziewać? Jej pole widzenia nieustannie zmieniało kąty pod wpływem niekontrolowanego ruchu gałek ocznych. Inni nazwaliby to po prostu rozglądaniem się. Jej Alfa chyba nie miał na razie nic do powiedzenia, więc pozwoliła sobie na lekką dygresję od ich rozmowy, a co xP
Boisz się? - spytała małego szarego wilczka, gdy to wciągnęła powietrze, a następnie wypuściła ze świstem. Miała katar, więc odgłos był tym bardziej dziwny i dobijający postronnych obywateli tegoż miejsca.

Dante de Cossa

- Może po prostu posłuchamy o czym rozmawiają? Czasem można się dowiedzieć bardzo interesujących rzeczy. Oczywiście możemy jeszcze trochę popływać. - Powiedział z uśmiechem do KokuRai. Był ciekawy, co będzie chciała robić.

Sheala

Zorientowała się, że za dużo tu wilków, jak dla niej. Zbyt tłoczno jak na jedno miejsce. Wstała ociężale, przeciągając się leniwie. Rzuciła kątem oka na zgromadzenie, a potem odwróciła się ruszając w przeciwnym kierunku niż ten, z którego przyszła.
zt.

KokuRai

Ja z chęcią bym pływała, ponieważ słuchanie jest trochę nudne - powiedziała z uśmieszkiem na kufie. Akurat zaczął wiać chłodny wiatr, ale Koku nie było zimno. Siedziała obok Schatta i czekała, aż on coś powie, lub zrobi.

Kaya

A Ky poczuła się jakby urażona brakiem odpowiedzi. Jakby coś ją dogłębnie tknęło w pulsujące serce. Zaraz jednak minęło, bowiem wadera stwierdziła, że wilczątko po prostu nie usłyszało tego. A tak wiele się wysiliła i tyle mordęgi zniosła by wymówić dwa słowa, ot! ** Zebrała się do siadu i zadumała we własnych samolubnych myślach, które ciężko by było teraz przytoczyć. W każdym razie otworzyła pysk i zaczęła mówić.
Witam młode pokolenie. - zagadnęła. Może to usłyszą, gdyż Ky dosyć głośno to powiedziała. Ktoś mógłby stwierdzić, iż był to krzyk w lekkim wydaniu.

Dante de Cossa

- No to idziemy. - Powiedział i nie zwracając uwagi na wiatr, wszedł do wody. Pływał od brzegu do brzegu, zatrzymał się i czekał na Koku. Zanurkował kilka razy, wyszedł na brzeg i wskoczył do wody.

Kaya

Zmierzyła wzrokiem młodego wyrostka. Znów ignorancja, a może tym razem po prostu głuchota owego młodego pomiotu. To zagadnienie nie dręczyło jednak Ky zbyt długo, bo czegóż można się było spodziewać po dzisiejszych szczeniętach? Zero zasad, zero szacunku. Cóż... odwróciła się w stronę Physa i sapnęła dziwacznie, jakby zmęczona całą tą maskaradą, jaką był cały świat. Przez jej łeb przelatywało mnóstwo rzeczy, teorii i innych, których nie sposób teraz opisać. Być może z lenistwa. Puknęła końcówką łapy w ucho : o Alfy i lekko uśmiechnęła się.
Wybacz. Do zobaczenia. - mruknęła jedynie cicho i potulnie. Coś jakby mowa pożegnalna? nee, to tylko, ot, taki kaprys. I wyszła wolnym i leniwym krokiem. nmm

KokuRai

Koku weszła do wody. Od razy nie polubiła tej wilczycy, która wyszła. Spojrzała an Schatta i się uśmiechnęła. - Naucz mnie nurkować - powiedziała spokojnym tonem. Koku nigdy w życiu nie nurkowała. Ona tylko potrafi pływać. Koku nie umie za dużo rzeczy. Nie zna też zbyt wielu miejsc. Zaczęła robić kółka, aż w końcu zatrzymała się, ponieważ kręciła jej się w głowię. - Wow - powiedziała z uśmieszkiem. - Ale super - dodała.

Dante de Cossa

- Po prostu nie możesz oddychać. Woda będzie ci wlatywać do nosa, ale tym się nie przejmuj. Powietrze można zaczerpnął dopiero po wynurzeniu. - Powiedział i podpłynął do niej.

KokuRai

Aha - powiedział i zanurkowała. Koku była już długo pod wodą w krótcę się wynużyła. - Ale fajnie - rzekła szczęśliwa i znów zanókowała. Co chwile się wynużała. Koku była juz zmęczona, ale dalej nórkowała. Wkrótcę zabrakło jej sił i z trudnościa połynęła na brzek. - Super - powiedziała. Po chwili wskoczyła do wody na bąbę i zanurkowała. Wypłynęła tuż obok Schatta. - Dzięki że mnie nauczyłeś - podziękowała i zaczęła pływać w kółko.

Miyu

Młoda brązowa wilczyca radośnie szła w stronę wodospadu. Przyciągnął ją tu śmieszny dźwięk (według niej) wydawany przez spadającą wodę. Gdy wyszła zza drzew otworzyła lekko pyszczek ze zdumienia. - Wooooww... - Wydała tylko z siebie cichym głosem. Zanim zaczęła jeszcze coś robić zauważyła dwa szczeniaki. Uśmiechnęła się delikatnie i zaczęła iść w stronę wody.

KokuRai

Koku spojrzała na nowoprzybyłą. Uśmiechnęła się do niej i powiedziała; - Hejka jestem KokuRai. - Podpłynęła do brzegu gdzie znajdowała się mała. - Wejdziesz do wody? - zapytała radośnie.

Miyu

-Yyy... Cześć. Ja jestem Miyu. - Powiedziała i spojrzała na wilczycę, która znajdowała się w wodzie. - No nie wiem. - Odpowiedziała na zadane jej pytanie. Jeszcze nie pływała, to dopiero miała przed sobą. Z jednej strony chciała wejść sobie do wody ale z drugiej... nie za bardzo. Nawet jako odważna (w miarę możliwości) wilczyca trochę się obawiała. Spojrzała na drugiego szczeniaka. - A Ty jak masz na imię? - Zapytała. Choć sądziła, że szybko odpowiedzi nie uzyska gdyż owa osoba jest chyba zamyślona.

KokuRai

Koku wyszła z wody i się otrzepałą. - Tamten w wodzie to Schatt - powiedziała rakośnie. - Ty masz ładne imię - rzekła. KokuRai już miała w sobie więcej odwagi. Ufała szczeniakom gożej ze starszymi. Uśmiechnęła się do niej i zapytała; - Do jakiej watahy należysz? - Usiadła obok i aptrzała na nią.

Miyu

Gdy wilczyca się otrzepała niewielkie kropelki wody poleciały w stronę Miyu, która zaśmiała się krótko z tego powodu. Otworzyła oczka i spojrzała na KokuRai. - Dziękuję, za to Twoje jest bardzo... oryginalne! - Powiedziała gdy przypomniała sobie te słowo. - Ja? Do żadnej. - Odpowiedziała z uśmiechem na pyszczku, podobało jej się że nie odpowiada coś a'a: "Do Nocy, Wody, Wiatru czy może Ognia". Mówiła, że do żadnej i tyle choć wiedziała, że nie ona jedna. - Jestem Samotniczką. A Ty?

KokuRai

Ja do Nocy - powiedziałą smutno. Koku zna tyle samotników że ona tez chce nim być. - Ja orginalne może - rzekła myslać, ale mine smutnął wciąż miała. Rozejrzałą się, a następnie na jej kufie pojawił się uśmieszek. Spojrzałą wesoło w niebo, a następnie na Miyu.

Miyu

-Do Nocy? Moja mama chyba w niej jest. To bardzo wielka i silna wataha, tak słyszałam. - Powiedziała mając zamyśloną minę. - Ale to gdzie JA należę to MÓJ wybór. - Słowo 'ja' i 'moj' zaznaczyła tonem głosu. Uwielbiała pokazywać swoją niezależność w każdy sposób. Nawet tylko taki słowny. Nienawidziła jak jej się coś narzucało. Zauważyła smutny wyraz pyska u Koku. - Dlaczego posmutniałaś? - Zapytała z lekko wyczuwalną troską w głosie. Choć była według siebie niezależna to nie przepadała gdy innym się coś działo.

KokuRai

Też bym chciałą być Samotnikiem - powiedziała, ale na jej twarzy pojawił się uśmiech. - Co robimy? - zapytała radośnie, machając przy tym ogonem. Czekała, az Myio da jakiś przykład zabawy. Spojrzała na Schatta i się szerzej uśmiechnęła. Siedziaął radośnie, a ogon zamiatał podłogę.

Miyu

-Dlaczego? - Zapytała i usiadła owijając łapki, krótkim, puszystym ogonkiem. Była ciekawa tego co odpowie KokuRai. O wyborze watahy miała swoje własne zdanie, które słysząc odpowiedź na pewno powie. - Hmmm... - Nie wiem szczerze mówiąc. - Nie wiedziała, rzadko wymyślała zabawy. Ach! No tak! Jeszcze ni musiała ich wymyślać! Kątem oka spojrzała na Schatta.

KokuRai

Nie wiem. W samotnikach na pewno czułabym się wolna - powiedziała myśląc, ale w sumie wataha Nocy nie jest, aż taka zła. Koku uśmiechnęła się i rzekła; - Może... No nie wiem. Nie umiem wymyślić zabawy. - Koku spojrzała na Schatta. Miała nadzieję że on coś wymyśli.