Wodospad cierpienia

Alayna

Kątem oka zmierzyła go - Jakoś zatrzymam mojue serce, by znów przestało bić jakie wcześniej. Nie będę zmuszać kogoś, kto nie chce... A co do wiązania, to na kobiecy rozum, nie byłeś z tą wilczycą. nie można było waz nazwać parą. - mruknęła mówiąc ostrzożne by nie urazić Donna.

Donn

Przełknął ciężko ślinę i zacisnął kły by jej nic przez przypadek nie zrobić. Nie chciał się przyznać, że ją kocha. - Dobrze ci radzę...mój brat to na pewno lepsza partia niż ja na partnera. - zeskoczył do wody. Jednak coś ściągnęło go na dół i nie mógł się wynurzyć. Jego łapa została przygnieciona przez spory głaz i nawet on ze swoją siłą nie mógł go ruszyć. Minęło trochę czasu i udało mu się wydostać z pod kamienia lecz stracił przytomność z powodu braku tlenu.

Alayna

Alayna zauważyła, że nagle zniknął z jej pola widzenia. nie czekajac rzuciła się w wodę, widząc zdenerwowana, że jest nieprzytomny pociągnęła go na brzeg. Stanęła nad nim, a mała lezka spłynęła po jej pyszczku. - I co zrobiłeś! Teraz to naprawdę zostanę sama... - mruknęła kładąc łapy na nim. - Mam nadzieję, że to niewinny żart. - powiedziała już przez mały płacz.

Donn

To jednak nie był żart...nie oddychał przez dłuugi czas. Po chwili wypluł dużo wody i opadł bez silnie. Teraz oddychał bardzo nikle wręcz niesłyszalnie lecz jeszcze nie otworzył oczu. Był na pół przytomny.

Alayna

Lekko pchnęła jego brzuch do środka, by wypluł resztkę wody. - Masz szczęście inaczej bym coś okropnego zrobiła Tobie. - powiedziała to jako mały żarcik. Uśmiechnęła się ciepło wiedząc, że żyję.

Donn

Charknął jeszcze wypluwając wodę i otworzył powoli ślepia, które zabłyszczały widząc ją nad sobą. - Martwiłaś się? - zadał jej to samo pytanie co ona jemu gdy zrobiła mu kawał.

Alayna

- Szczerze? Jak szalona biegałam dookoła Ciebie... - zaśmiała się pod nosem mówiac to. Pomogła mu wstać, po czym owinęła jego brzuch swym ogonem - Taki rzeczy nie rób mi więcej. Nie zamierzam zostać starą Panną.

Donn

Zakaszlał jeszcze ciężko i uśmiechnął się kątem pyska do niej. Ten oto mHroczny wilk zaczął się zachowywać trochę inaczej lecz w stosunku tylko do Niej. Przetarł swym mokrym nosem po jej boku szyi.

Alayna

Przeszedł ja lekki dreszcz czując zimny nos wilka. Uśmiechnęła się zadziornie - Mały spacer na rozrszanie starych kości? - zapytała robiąc już kilka kroków w przód.

Donn

Skinął jej łbem i wstał ruszając w przód. Uśmiechnął się szatańsko i rzekł tylko - prowadź. - zwykle to on obejmował inicjatywę, ale teraz...

Alayna

Ta nieczekajac zaczęła biec jak strzała przez krzewa, drzewa. Nie zwracała uwagi na zranione przez gałęzie łapy. Poczuła się poraz pierwszy wolna od wszystkiego. Nagle stanęła na najwyższej skale, z niej możnabyło widzieć wszystko. Stanęła na jej skraju.

Donn

Ruszył biegiem za nią, po chwili jednak znudzony stąpaniem po ziemi wyskoczył w górę i przeskakiwał z gałęzi na gałąź niczym lecąc w powietrzu. Skoczył i już był za nią, szepnął swym zimnym tonem jej do uszka - Długo czekałaś? - uśmiechnął sie kątem pyska.

Alayna

- Nie, nawet nie zauważyłam, ze Ciebie nie ma. - mruknęła mu do ucha ciepło. Oblizała swój pysk, po czym usiadł pyskiem do niego. Machnęła kilka razy ogonem z nudów; powiedziała nie myśląc co - Kocham Cię. - sama była przerażona co takiego powiedziała. Zakryła łapami swój pyszczek.

Donn

Potrząsnął pyskiem i zrobił się trochę 'blady'. Nic jednak nie powiedział podszedł do niej bliżej i rzekł uwodzicielskim wręcz namiętnym głosem do niej - Spokojnie mała...powolutku...- uśmiechnął się kątem pyska. Dzieliły ich jedynie milimetry.

Alayna

Spojrzała na niego niepewnie, odkryła pyszczek. - Nie, nie powinnam. Mówiłeś, że nie chcesz... - mruknęła odwracajac lekko łebek w przeciwna stronę. Pomyslała - Głupia! Kochasz go, a takie idiotyzmy wygadujesz!

Donn

Westchnął ciężko i przecierając swym pyskiem po jej pysku pocałował ją namiętnie wkładając w to całe se uczucie. Odsunął się po chwili pewny tego co zrobił. Wiedział czego chcę...lecz wiedział też, że może nie udać mu się złamać tej bariery i nigdy nie wyzna jej co czuję.

Alayna

Uśmiechnęła się delikatnie, po czym zrobiła to samo obwijając go swym ogonem. Wtuliła sie w jego miekką sierść. Teraz czuła się ważna. - Dlaczego to zrobiłeś? Powiesz mi szczerze?

Donn

- Zrobiłem to bo tego chciałaś. - skłamał myślał, że jak powie jej prawdę to wyjdzie na miękkiego wilczka i zostanie wyśmiany. Jego ślepia zabłyszczały, zadrżał gdy otuliła go ogonem. - Nikt wcześniej mnie nie tulił...jak ty...- dodał.

Alayna

- To chyba dobrze, co nie? Przynajmniej jestem wyjątkowa, inna niż te inne wilczyce. - wyszeptała mu do ucha z szyderczym uśmiechem. - Skąd wiesz co ja chciałam? Przedemną nic się nie ukryje, twój nagły sposób mówienia, zachowania do mnie demaskuje Cię, że się zakochałeś.

Donn

- Nie, nie zakochałem się. - zaprzeczał starając się bronić. Jednak to było silniejsze od niego. Sama myśl, o tym, że może mieć kogoś i uczucie jej bliskości wywoływała w nim niesamowite uczucie a wręcz podniecenie. - K..Kocham cię...- wyszeptał w końcu lecz bardzo cicho do jej ucha.