Wodospad zmiany..

Sverre

Podrapał się po głowie.
- Ale wilczek też nie! - zauważył sprytnie, podchodząc kilka kroków do olbrzymiego zwierzęcia. Chyba było to zwierzę, no bo co innego.
- Widzisz, chciałaś tropić potwora, a to potwór wytropił ciebie - rzucił do waderki, patrząc na smoka nieufnie. Za duży był. Nawet na pumę. Uniósł delikatnie brew i przekrzywił łeb. Skoro nie puma, to co?

Destiny

- Nie-e.... To ja go wytropiłam. Widzisz jestem taka dobra w tropieniu że tropiony myśli że mnie wytropił a tak naprawdę to ja się dałam wytropić aby go móc tropić. Proste nie! -Powiedziała tak plącząc ze Szczeniak praktycznie mógł się zgubić więc wyszło by na jej.
- No pewnie że to nie wilk. To smok. -Stwierdziła wesoło.

Antharas

Antharas schylił łeb ku szczeniakom.
-Witaj młoda!- ryknął cichym tonem.
Spojrzał na jej *kolegę* po czym się zaśmiał.
-Hmmm... Marny mój koniec? Tu bym się ciut zastanowił, ale niech Ci będzie!- zbliżył do niego pysk i dmuchnął powietrzem ze swych nozdrzy.
-Nie wyczuwam zagrożenia z Twojej strony.- uśmiechnął się i odwrócił łeb do wadery.
-Jak się miewasz szkrabie?- zapytał.

Destiny

- Całkiem dobrze dziękuję. Miałam zamiar tropić potwory z Sverrem. -Powiedziała wesoło. Destiny usiadła i owinęła się ogonkiem.
- Co robiłeś? -Zapytała zaciekawiona. W końcu nie widziała go już jakiś czas.

Sverre

Usiadł i skrzywił się, po czym bezczelnie zaczął przedrzeźniać smoka, robiąc przy tym serię głupkowatych min, wiadomo w czym rzecz.
- Ale nie jesteś pumą, więc możesz czuć się bezpieczny... Przynajmniej przez tą chwilę. - dodał. Uderzył z nerwami ogonem o ziemię. Jasne. Lepsza w tropieniu od niego? Jeszcze czego! Mamrotał chwilę coś pod noskiem z wyraźnym niezadowoleniem.

Destiny

Spojrzała na niego.
- Oj nie obrażaj się. -Dodała do niego wesoło. Destiny przeciągnęła się.
- Sverre wyluzuj. -Stwierdziła oblizując nos. Mała kulka zamachała ogonem.
- Tak czy inaczej ty nie jesteś pumą. -Wskazała na smoka.
-Ja nie jestem pumą. -Wskazała na siebie.
- A ty nie jesteś łosiem. -Wskazała na drugiego szczeniaka.

Sverre

- Ani pumą. - mruknął. Wstał powoli i podszedł bliżej smoka, przyglądając mu się nieufnie.
- Smoku, jestem Sverre i chętnie polatałbym na Twoim grzbiecie. - powiedział odważnie, zadzierając łebek. Po chwili jednak zakręciło mu się w głowie od długiego patrzenia w górę, przeniósł więc spojrzenie na Destiny.
- A ty? - zapytał koleżanki.

Destiny

Destiny zdziwiła się i to bardzo.
- Co? Latać? Na smoku? -Zapytała wyraźnie ze zdziwieniem.
- Nie... wolę ni.. -Powiedziała. No dobra Destiny bała się chyba wysokości więc taki lot mógłby się skończyć zawałem. Naprawdę wolała nie...

Sverre

- Ale... nie bój się, będę Cię trzymał, nie spadniesz. - popatrzył na nią prosząco. Czy bał się lecieć sam? Zapewne z małą Destiny u boku byłoby mu o wiele raźniej. Poza tym nie chciał zostawiać wadery samej na ziemi. Oblizał pyszczek.
- Smok nie zrobi ci krzywdy. Prawda? - przy ostatnim słowie ponownie zadarł łepek, ale znów równie szybko zrezygnował.

Destiny

- No wiem że nic mi nie zrobi. -Powiedziała wzdychając.
- No.... dobra... -Zgodziła się i wstała. Chociaż dalej nie była pewna swojej decyzji.
- To jak Antharas przewieziesz nas? -Zapytała go z maślanymi oczętami.

Sverre

A on niczym Simba i Nala w Królu Lwie uśmiechnął się i zrobił podobne ślepka co samiczka, stając tuż obok niej i wyszczerzając się niemiłosiernie w stronę smoka.
- Prooooszęęęę - jęknął błagalnie w nadziei, że smok wyrazi zgodę.

Destiny

Destiny musiała przyznać ze urocze te ślepka robił. Samiczka przeciągnęła się i podeszła do smoka.
- Zgódź się proszę. -Dodała uśmiechając się do niego miło. Tak była niemal pewna ze nie odmówi jej lotu na grzbiecie.

Antharas

Anth popatrzył ze zdziwieniem na oba szczeniaki.
-Jeżeli już tak bardzo chcecie, to wskakujcie. Tylko macie się trzymać!- rzekł z troską. Nie chciał bowiem mieć szczeniaków na sumieniu.
Położył się by szczeniaki mogły wdrapać, ale chyba nawet na leżąco był zbyt wysoki.
Złapał więc łapą obie sztuki i posadził ich na swym grzbiecie.
-No to jak. Gotowi?- spytał przed startem.

Destiny

Destiny gdy znalazła się na grzbiecie smoka złapała się go mocno. Okey już było wysoko a smok jeszcze nawet nie wstał. No ale okey jakoś da rade. Czyż nie? NO właśnie tego teraz taka pewna nie była ale... da sobie radę.
- Tak możesz lecieć. -Powiedziała.

Sverre

Pokiwal łebkiem.
- POpieram. Sverre zwarty i gotowy! - krzyknął, spoglądając z uśmiechem na wilczycę.
- Nie bój się, na pewno nic nam się nie stanie. - dodał pewnie, kiwając powoli łebkiem. Przełknął cicho ślinę. Oby tylko miał rację...
- Smoku, może powoli i ostrożnie, mamy damę na pokładzie. - zaproponował. Nie przyzna się, że się nieco bał! Nie przy kobiecie! Przecież prawdziwy rycerz niczego się nie boi!

Antharas

-Zatem trzymajcie się maluchy, startujemy!- po tych słowach, Antharas powoli machnął swymi wielkimi skrzydłami. Po chwili unieśli się już nad ziemię.
-No to zaczynamy!- krzyknął z tego powodu, że skrzydła zagłuszały nieco jego głos.
Ruszył na małą rundkę wokoło wodospadów ze szczeniakami na grzbiecie.
Mogły teraz widzieć oczami smoka, jak cudnie jest latać!

Destiny

No dobra jak lękała się gdy jeszcze stali na ziemi tak teraz już był koszmar. Złapała się mocniej i Automatycznie przybliżyła do Sverra. Skora mówił że nie ma się przy nim czego bać to się przybliżyła. Szczeniątko miało zamknięte oczy. Ciekawość kazała jej spojrzeć jednak... nie patrzyła.

Antharas

Antharas pomyślał sobie o pewnym fajnym trick'u. Bardzo lubił kaskaderskie wyczyny.
-Teraz uważajcie!- krzyknął po czym wzniósł się jeszcze wyżej.
Nagle piruetem począł lecieć w dół. Lot nurkujący w jego wykonaniu zapiera dech w piersiach. Spoglądał od czasu do czasu na szczenięta, które trzymały się kurczowo jego łusek.
-Na bank tego nie zapomnicie!- dodał po chwili, wyrównując trajektorię lotu.

Macky

Przyszła tutaj ciężkimi aczkolwiek niepewnymi krokami. Czekała na gościa, a tak dokładniej - na śmierć.

Sverre

Rozwarł szeroko ślepka, zafascynowany lotem. Spojrzał na waderę, po czym przybliżył się do niej i delikatnie otulił swoim ogonem jej kitę.
- Nie bój się, spójrz, to naprawdę bardzo fajne. - próbował ją przekonać. Było mu trochę głupio, że namówił koleżankę na coś, co jej się nie podoba po to tylko, żeby nie lecieć samemu.