Czekoladowe Jezioro

Samanta

- To , że jesteś z tego samego gatunku co inni to nie znaczy , że znasz się na innych - Powiedziała i parsknęła w jej stronę . Łowczyni nie lubiła denerwować się a tym bardziej na takie coś jak owy okaz . Weszła cała do jeziora . Wyszła cała brązowa .

Scharoy

-Od małego wpajali mi dobre maniery i to jak należy postępować w różnych sytuacjach - powiedziała i gapiła się na jej poczynania , lecz odwróciła wzrok na drzewo , które było o wiele ciekawszym okazem do podziwu.

Samanta

- A ja nie . Ja kiedy tylko otworzyłam po raz pierwszy ślepka rodziców nie było . Zostawili mnie . Wychowałam się sama . Dlatego właśnie mam takie a nie inne zachowanie - Powiedziała i spuściła łeb . Ten czyn jednak trwał przez jakieś 5 sekund potem znowu dumnie podniesiony łeb .
Pazurem koślawo napisała na piasku RODZINA . Po chwili warknęła sama do siebie i zatarła obiema łapami ten napis . Po chwili na nim usiadła nie spuszczając wzroku z wilczycy .

Scharoy

-Czasem trzeba pogodzić się z losem - powiedziała po prostu , już nie będzie jej wypominać błędów jakie wcześniej jej mówiła , taka nie była - Scharoy -przedstawiała się po chwili.

Samanta

- Samanta - Powiedziała obojętnie . Nie wiedziała co robić . Nudziło jej się tu bardzo . Tylko nudy nudy i jeszcze raz nudy . Łowczyni weszła stanęła na brązowej mazi , która wciągnęła jej łapę głębiej . - Jak ruchome piaski - Pomyślała . Weszła cała do mazi i przepłynęła się kawałek . Było dość ciężko gdyż ta ,, woda '' była bardzo gęsta .

Scharoy

Ją jakoś nie ciągnęło aby taplać się w tej oto ,,wodzie,, . Zainteresowała ją jednak tabliczka będąca wbita przy jeziorze ,,Trzeba było słuchać złotej rybki,, . Co to mogło znaczyć ? - Wiesz coś o tym ? - zapytała Samanty nieco zachrypniętym głosem.

Kadajna

Kadajna przyszła tutaj za Getsu. Podeszła do niego, po chwili się rozejrzała. Zobaczyła nieznajome wilczyce.
- Ciekawe która to jego córka? - pomyślała.

Samanta

- Niestety nie wiem nic o tym - Krzyknęła . Musiała podnieść ton gdyż inaczej siedząca za jeziorem mała by jej nie usłyszała . Kiedy wyszła z mazi otrzepała sie i położyla wygodnie na grzbiecie .

Hatsune

Gęsty, rozległy las był jedyną przeszkodą aby tu dotrzeć. I zapewne lepiej się tu idzie mając zdrowy nos. Tak więc z powodu, że wilczycy się specjalnie nie spieszyło wędrowała sobie bez konkretnego celu po lasach, które stanowiły większość obszaru tej krainy. Od pewnego czasu zajmowała się jedynie snem. I obecnie po kilkudniowej drzemce zrobiła się głodna i spragniona. Nie wiedziała dokąd zmierza, lecz miała nadzieję, że będzie to jakiś staw z wodą. Jakie rozczarowanie ją czeka gdy zobaczy słodką, gęstą maź, która wypełniała duże zagłębienie w ziemi. Nieświadoma niczego szła przed siebie cicho kładąc łapę za łapą. Rozglądała się za jakąś zwierzyną. Nie liczyła na jelenia. Wtem zobaczyła w krzakach zająca. Tak, zając będzie dobry. Zrobiła kilka kroków w jego stronę skradając się bezszelestnie. Już wystarczy skoczyć i go złapać, lecz nagle..
- Aaa... Psik! - kichnięcie wystraszyło zwierzynę a Miku wystrzeliło pół metra w tył w drzewo. Podniosła się ostrożnie kręcąc łbem na boki. Westchnęła głęboko ruszając przed siebie. W końcu, po kilku minutach ujrzała za drzewami jezioro i kilka wilków. Nie chciała im przeszkadzać w rozmowie, więc wdrapała się na drzewo i leżąc na gałęzi przyglądała się tafli.. brązowej mazi...

Scharoy

Skineła łbem do przybyłej , jeszcze chwile przyglądała się tabliczce po czym usiadła . Nie miała nic do roboty a obżerać czekoladą się nie będzie . Rozejrzała się , rozmowa nie kleiła jej się za bardzo , dlatego postanowiła to przemilczeć.

Getsu

Zobaczył Kadajne i do niej powiedział: - Kadajna poznaj Czikite moją córkę. - Wskazał łapą na wiecznego dzieciaka. Spojrzał Waderze prosto w oczy.

Hatsune

Katar przeszkadzał jej coraz bardziej. Powstrzymywała się od kichania przez zatykanie nosa łapą. Zeszła powoli z drzewa trzymając się pazurami kory drzewa. Przeszła się kawałek za drzewami aby nikt jej nie widział szukając.. szukając.. rumianku! Koło jeziorka na odkrytej polanie rósł rumianek. Podobno nawet wąchanie ziół pomaga zdrowiu, więc czemu nie spróbować. Wyszła zza krzaków kierując się w stronę rośliny. Byłą z drugiej strony jeziora, więc uniknęła kontaktu dotykowego z jakimkolwiek osobnikiem znajdującym się na tym terenie. Podeszła do rumianku i zerwała kilka łodyg z kwiatami. Wskoczyła z powrotem na drzewo, lecz na najniższą gałąź. Splotła z zioła wianek i położyła go przed sobą. Opuściła łeb na gałąź i wsadziła nos w zielony okrąg nabierając uzdrawiającego zapachu do nosa...

Scharoy

Siedziała pod niejakim drzewem gapiąc się to na tabliczkę , to na dziwne jezioro którego smak był nieziemsko dobry. To miejsce było naprawdę śliczne , lecz gdyby znalazła tu jakiegoś rozmówce była by szczęśliwsza . Jak narazie rozmawiała tylko z jednym wilkiem i nietypowo naburmuszoną wilczycą.

Kadajna

Kadajna spojrzała na Czikitę, a potem na Getsu. Zamerdała leniwie ogonem.
- Od kiedy Czikita jest twoją córką? - zapytała.

Getsu

Od dawna - powiedział. Patrzał jej w oczy. - yyy Kadajna , czy masz chłopaka? - zapytał. Potem znikł. Jednak z miejsca się nie ruszał.

Kadajna

- Nie mam chłopaka. - powiedziała czuła, że na pewno Getsu gdzieś tu jest. Dziwnie się czuła rozmawiając z kimś nie widzialnym.

Scharoy

Wyszła nie mając co tu robić , jedyne co to przyglądała by się tylko gadającym wilkom . Po jakimś czasie zniknęła jak gdyby rozpłynęła się w powietrzu.

Getsu

Getsu był cały czas uśmiechcnięty. - A czy ja mogę zostać twoim chłopakiem, jeżeli nie przeżkadza ci to że jestem duchem - powiedział. Zarkając na Czikite.

Kadajna

- Dobra - powiedziała Kadajna z uśmiechem, po czym dodała - nie przeszkadza mi to, że jesteś duchem. Spojrzała na Czikitę, a potem Getsu w oczy.

Getsu

Ja chcę być żywy - mówił na okrągło. Siedział i płakał cały czas. Spojrzał na Kadajnę, a potem na Czikite i mocniej płakał. Nie mógł ich dotknąć.