Stara Latarnia

Balanaced

przyszedł rozejrzał się, nie znał nikogo w tej krainie a mieszka tu już długo. Na początku lubił swoją samotność z czasem zaczęła mu doskwierać, usiadł przed latarnią i rozmyślał, a oczym? Bóg jeden wie

Reneesme

Pojawiła się nagle nie wiedząc kiedy.. Wyprostowała się i zaczerpneła morskiej bryzy z pewną, zadziorną mina. Wypuściła powietrze z płuc i rozejrzała się kontem oka smętnie. Machnęła ogonem i ruszyła wolnym krokiem przed siebie. Z każdym śladem pozostawionym na piachu unosiła się przy nich czarna łuna, która po chwili znikała.

Balanaced

a było tak spokojnie - mruknął sobie pod nosem

Reneesme

Zastrzygła uchem i nie zauważając innej duszy w tym miejscu skierowała się w stronę wody. Lekko zgarbiona do ziemi sylwetke smukłej, mrocznej wadery zdawała się otaczać chłodna aura w tym gorącym miejscu. Jakże dziś miała nudny dzień.. Uuufff zdało by się coś hmm.. wymyślić.

Mack

O dziwo przyszedł, chodź miał możliwość latania. Stanął w lodowatej wodzie. Wyprostował się. Po czym położył się w wodzie. Przymrużył oczy, błądził wzrokiem po niebie. Ziewnął przeciągle.

Reneesme

Szła tak z wzrokiem wbitym w glebe. Nagle.. Przystanęła i jakby zaparło jej dech.. To jakby nie jej dusza odezwała się tym razem. A może to ta własnie była jej? To wszystko tak skomplikowane. Stała teraz kawałek naprzeciwko białego wilka. Nie podniosła jednak łba. Coś jej w tym przeszkadzało jakby nie mogła tego zrobić. Otworzyła szeroko oczy i lekko zacisnęła kły.

Athoria

Przyszła... Inne wilki mogły dostrzec wyraźnie jej czarną smukłą sylwetkę. Spojrzała przez grzywkę na Sat. Znów ona. Pomyślała znudzona. Wyczuwała od niej wyraźną woń watahy nocy. Westchnęła, po czym z wyraźnym smakiem oblizała kły.

Mack

Rozłożył skrzydła. Po czym powstał. Woda ciekła po jego grzbiecie. Rozejrzał się dookoła. Nie przejmował się innymi wilkami w pobliżu. Czuł się, jakby był sam. Od dłuższego czasu przestał odczuwać czyjąś obecność. Osunął się na bok.

Reneesme

Zrobiła poważniejszą minę. Uniosła oczy ku wilkowi i gdy spotkała jego wzrok..
Mack.. - szepneła do siebie. Mimo iż wyglądał inaczej wyczuła jego dawny zapach. Mimo iż ona wyglądała inaczej i była kimś innym.. jej stara dusza poznała odległe wspomnienia.

Mack

Stanął bokiem. Ukazał na światło dzienne swoje liczne rany na ciele. Niektóre były bardzo świeże. Westchnął kładąc po sobie uszy. Pokiwał głową. Mruknął do Siebie - Jestem nikim... Ponownie skrzywdziłem. - usiadł. Oblizał pysk.

Athoria

Weszła do wody po kostki. Odczuwała ten chłód. Lubiła to uczucie. Pacnęła ogonem tworząc donośny plusk. Przymrużyła ślepia, które teraz puste patrzyły w dal.

Reneesme

Nie mogła do niego podejść tak po prostu.. Właściwie teraz to jej nie znał.. Usiadła na piachu i ukratkiem wpatrywała się w jego oczy. Teraz siedziała jednak troche dalej od basiora. *No tak.. to nie mozliwe żeby wogóle pamietał moją duszę..* szamotała się w myślach.

Mack

Dopiero teraz poczuł znajomy zapach, lecz przez swoją nieobecność... Ponownie. Nie pamiętał, kto to był. Spojrzał na wilczyce, bądź zjawę. Po raz pierwszy widział tą postać. Przyglądał sie jej z uwagą.

Reneesme

Otworzyła szerzej oczy gdy spostrzegła wzrok Macka na swoim ciele. Teraz jakoś nie wyglądała na zadziorną i bezwzględną Satsu.. W jej oczach jawił się ktoś niewinny. Ktoś kto kiedyś zaufał basiorowi, który teraz zapewne nie pamięta tego spojrzenia. Sat, a właściwie jej drugą dusza poznała Macka przez własnie ten wzrok. On również się zmienił...

Mack

Drążył w swej pamięci, czy przypadkiem nie tkwi najmniejsza cząstka tej postaci. Lecz wszystko na marne. Basior od swojego zniknięcia z nikim nie rozmawiał. Podążał donikąd bez słowa. Musiał poukładać wszystko, lecz przez to zmienił się.

Reneesme

Tkwiła wzrokiem w jego oczach jeszcze przez chwile.. Wkońcu odwróciła głowe z zawodem. *Tak myslalam..* szeptały jej mysli. Była teraz na siebie.. zła.

Mack

Wstał, po chwili już siedział przy wilczycy. Obserwował ją z lekkim zakłopotaniem. Po czym się domyślił, kto to jest. Nie wierzył. Przecie ta wilczyca, którą poznał była całkiem inna. Zamyślił się na chwilę, rzekł - Hetake? - zapytał niepewny.

Reneesme

Patrzyła w piach.. Po chwili usłyszała słowa.. Zacisnęła kły jakby nie mogła uwierzyć. Nagle usmiechnęła się pewnie, jakby się ucieszyła.
-Prawie trafiłeś... Mack. - odparła cichym głosem. Raz była zjadliwa, a raz niewinna jak dawniej.. Jak stara Hatake.

Mack

- Zmieniłaś się... Lecz ja także. Nie widzieliśmy się kilka długich miesięcy. Co się stało? - zapytał wzdychając. Ukrywał coś przed wszystkimi, lecz nie ukryje tego przed jedną osobą. Złożył po sobie skrzydła.

Reneesme

-No tak... Naweet nie wiesz jak bardzo.. - wyszeptała jakby miała wyrzuty sumienia. O matko.. Sat? Sat i wyrzuty sumienia? Ta bezczelna wadera nie wie co to jest... A jednak druga dusza przemawiała teraz przez jej pryzmat.
-Nie ma już tej Ha... Hatake.. - ugryzła się w język.
-Znikneła, a potem odrodziła się na nowo jako inna... - odparła. Wbiła nie kontrolowanie pazury w ziemie co zdarzało się coraz częściej. Nie mogła spojrzeć na wilka. Wtedy gdy ich oczy znów się spodkają wewnętrzna Hatake może chcieć zadawać wiele niepotrzebnych pytań.. A jednak..
-Ty... dlaczego znów tu jesteś? Kim.. jesteś..