Stara Latarnia

Mack

- Dlaczego... Gdy znikam na długi czas ponownie wracam. Nie zdołam Ci na te pytanie odpowiedzieć. Po prostu tak mama. A co do zmieniania się... Coś we mnie tkwi. Coś żywego, co za niedługo zmieni mnie całkiem. Na drugi raz możesz mnie nie poznać. - wymamrotał ostatnie słowa.

Reneesme

-Czyli jednak mamy ze sobą coś wspólnego.. - wyszeptała. A potem wokół niej przewiał odczuwalny chłód. Który juz po chwili ustał. Spojrzała na niego kontem oka, które nie było już tym niewinnym.. Dusza Hatake rozpływała się powoli pod wpływem zła, które tkwiło w Sat..

Mack

- Tylko, że następną porzuciłem. Zaczyna mnie to bawić powoli... Czyż nie powinienem się zwać Łamać Serc? Bądź Porzucając Wilczyc... Ten zły i niedobry. - powiedziała zaśmiewając się lekko patrząc na wilczyce. Nagle sierść zjeżyła mu się na grzbiecie. Ktoś obcy był w pobliżu.

Reneesme

-Uczucia.. - szepneła drżącym ciuchutkim głosikiem. Nagle wyprostowała się i wypieła pewnie. Usmiechneła się szyderczo i tajemniczo. W jej oczach była już tylko bezwzględność. Złowieszczy wyraz pyska i pusty dźwiek odchodzących słów..
-Żałosne... - zabrzmiała donośnym, bezczelnym głosem.
-Ten zły? Uuuu ten niedobry? - wzdrygneła się.
-Pozytywnie.. - zachichotała.. Widać było w niej te mroczną.. inną wadere. Zastrzygła uchem.

Mack

- A ty ta demonowata, która czerwonymi ślepiami oślepia przechodniego co wieczór - powiedział z szyderczym uśmiechem. Zrobił się bardziej tajemniczy, niż kiedyś. Niegdyś był szczery i czuły. To minęło.

Reneesme

-Hmmm podoba mi się Twój temperament.. - sykneła drażniąco do ucha basiorowi. To zdecydowanie była ta zła dusza.. Hat coraz bardziej zanikała aż wkońcu kiedyś nie będzie jej wcałe i nikt jej już nie zbudzi.
-Mhhrrr, a może tak demoniku.. zdradzisz mi coś jeszcze.. - mrukneła zadziornie wstając i krążąc naokoło niego. Była tak wredna.. Tak ciekawa..

Mack

- Może Ci zdradzę, że zamordowałem wielu. Lecz więcej w rodzinie... - syknął w jej ucho. Powoli się zmieniał. Obserwował ją przeszywającym na wylot wzrokiem. Zaśmiał się pod nosem. Obwinął się swym ogonem.

Reneesme

Napawała się tym przeszywającym uczuciem jak czymś wspaniałym. Machała dziwacznym ogonem na boki wciąż krążąc przy wilku i obserwując go chłodnie z zadziornym uśmieszkiem.
-Wielu zabiłeś... hmmm.. brzmi.. cudnie.. - zachichotała diabelsko.

Mack

- A ty? Mordowałaś, kiedyś bez krzty żalu, lęku? - oblizał pysk. Język zrobił mu się jak u wielkiego jaszczura. Pokazał swe kły. Był niczym. Lecz widniała na nich krew. Może zanim tutaj ponownie dotarł zabił kogoś dla przyjemności?

Reneesme

-Ha!.. Chyba nie znasz się na złych duszach co? - zaśmiała się. Jej oczy napawały bezlitością. Ona zabijała dla przyjemności, niegdyś każdego kogo napotkała.. Kocha krew to dla niej boski widok.
-Nie potrafie się opanować.. skarbie.. - żuciła diabelsko. Przyciągała uwage. Zainteresowała się tym wilkiem, którego imienia już nie pamietała. Druga dusza nie mogła już przedżeć się do złego umysłu.

Mack

- Hatake... Może i się zmieniłaś, ale nadal jesteś ta skromną wilczycą, która nie wie co to mord. - zaśmiała się głośno szyderczo. Przymrużył oczy spoglądając na nią. Wstał, bezwładnie zrobił kilka kroków. Błądził ponownie wzrokiem.

Reneesme

-Hatake? - spojrzała na niego jkaby pierwszy raz słyszała to imię.
-Nie ma takiej... - mrukneła tajemniczo. W jej oczach było widać nienawiść. To ciało zamordowało więcej dusz niż pokochało.. Ha.. Niż Hatake kiedykolwiek widziała.

Mack

Warknął lekko. Chciał odlecieć, lecz coś go tutaj trzymało. Może coś wspólnego wraz z Satsu? Sam nie wiedział. Zmieniał się od środka. Ziewnął ukazując swe 'ząbki'. Zrobił kilka kroków z nudów.

Reneesme

Obserwowała z zainteresowaniem basiora. Przyciągało ją coś do niego.. Machnęła zadziornie ogonem powoli krążac za nim. Jej wyraz pyska był pewny i bezwzględny, a szalony wręcz irytujący uśmieszek gościł na jej pysku bez ustanku.
-Zamierzasz nadal sie nudzić.. demonku.. - sykneła zaczepnie.

Mack

- A ty demonico, masz zamiar ze mną przebywać, choć byś mogła w tej chwili... Mordować napotkaną duszę? - syknął. Po czym się zaśmiał ironicznie. Na jego pysku gościł tajemniczy uśmieszek. Kły się wydłużyły. Sylwetka była chudsza, lecz nadal był ogromny.

Reneesme

Zmierzyła go wzrokiem. Jego zmiana nie ruszyła jej ani troche. Uśmiechnęła się szyderczo i tajemniczo.
-Zastanawiam się co ciekawszego może zdarzyć się w Twoim towarzystwie.. - odparła wrednie nie spuszczając wilka z oczu. Była spokojna i opanowana, a jednocześnie chętnie rozwinełaby w sobie ten płomyk żądzy.

Mack

- Być może to, że tutaj zmienię swój wygląd. Przy tobie. Lecz dla mnie to jest nic nadzwyczajnego, nie raz byłem taki. - zrobił poważną minę jak na niego. Spojrzał na swe łapy. Uśmiechnął się szyderczo pod nosem widząc cieknącą powoli krew po łapach.

Reneesme

-Ciekawie brzmi.. Nie zamierzam się z tąd ruszyć.. - mruknęła mrużąc kapryśnie ślepia. Usiadła dumnie wyprostowana ze złośliwą miną.
-Chętnie popatrze.. - zachichotała szatańsko ukazując swoje białe kły. Najwidoczniej ten wilk nie wie z kim ma do czynienia. Pewnie sądzi, że dawna dusza nadal góruje.. Może i wkrótce on dowie się prawdy.. I może jako jedyny wiedzący przeżyje.

Mack

- To sobie poczekasz. Ale ciekawi mnie jak to robisz, ze tłumisz w sobie ten gniew, tą chęć rozerwania mnie na szczepy? Dlaczego, tak sądzę? Ponieważ widzę twój sposób obserwacji mnie. - Oblizał krew z łap.

Reneesme

-Czytasz w myślach.. - mruknęła do siebie złowieszczo.
-Mam swoje powody.. - odparła ztonowanym, wrednym głosem.
-A Twoja chęc ztłumienia mojej ciekawości? Hmm? Nie przeszkadza Ci to, że chce zobaczyć te przemiane.. - wymamrotała z szyderczym uśmieszkiem na pysku. Machneła ogonem po czym wbiła długie pazury w ziemie.. Jednak odruch ten był nie kontrolowany. Czyżby była coraz bliżej wyjawieniu światu i jej tajemnicy?