Złociste Morze

Wasp

- Tak, ważne jest szczęście obojga. Ale zauważ, że gdy nie ma szczeniąt, ty jesteś nieszczęśliwa. Jeśli będą szczenięta, ja z kolei będę nieszczęśliwy - powiedział. - Nigdy tego nie pogodzimy.
Zmarszczył nos, gdy naszła go dziwna myśl. Może on i Carly wcale do siebie nie pasowali?

Carly

Teraz wilczyca całkiem zamknęła oczy. Co miała odpowiedzieć? Wasp nie lubi szczeniąt, ona ich pragnie. Nie wiedziała, co o tym myśleć. Ogon jej przestał się poruszać. Westchnęła głęboko, trwając w ciszy. Mimo wszystko szczenięta kiedyś dorośleją, co by bardzo odpowiadało jej partnerowi, jednak czy przebolałby ich szczenięcy okres?

Wasp

- Jeżeli tak ci zależy, to może po prostu będziesz wychowywać je sama? To by było jedyne rozwiązanie, które zadowoli obie strony - zaproponował, choć doskonale zdawał sobie sprawę, że jest to totalnie bezsensownym pomysł. Dzieci wychowywane bez jednego rodzica rzadko były szczęśliwe.

Carly

Cóż, może by i to się udało, gdyby nie to, że Carly ma czasem chwile, gdy w siebie wątpi. Ale może.
- Nie wiem. - rzekła po dłuższej ciszy - Może by i tak, ale... - tu zrobiła chwilę przerwy - ...musiałbyś mi obiecać, że mimo wszystko... - westchnęła, po czym nałożyła nacisk na kolejne słowo - ..będziesz.
Machnęła ogonem, po czym znów leżał bez ruchu niczym kłoda.

Wasp

W odpowiedzi tylko odchrząknął znacząco. Logiczne chyba było, że skoro Wasp miałby nie ingerować w wychowanie szczeniąt, przez cały okres dzieciństwa potencjalnego potomstwa nie utrzymywałby z Carly kontaktów. Przecież cały czas miałaby ona towarzystwo w postaci szczeniąt, na samą myśl o których Waspowi robiło się niedobrze.
- Nie, to bez sensu - odpowiedział i energicznie pokręcił łbem z dezaprobatą. - Jesteś młodziutka, masz jeszcze czas na dzieci. Daj mi trochę czasu. Kiedyś z pewnością dorosnę do obowiązków ojca.

Carly

- Ehym. - odchrząknęła tylko.
Mówił tak jakieś pół roku temu. I jak zaproponowała to pierwszy raz. Wstała i otrzepała się z piasku.
- PanPięknyiWciążMłody będzie dorastał do obowiązków ojca. To będzie ciekawe - zachichotała.
O tak, jeśli humor ją opuszczał, to na moment lub dwa.

Wasp

Znów zmarszczył nos. W przeciwieństwie do Carly, jemu wcale nie było do śmiechu. Wystarczyła sama wzmianka o szczeniakach, żeby jego dobry humor wyparował sobie gdzieś bez zamiaru powrotu przez długi, długi czas. Ale cóż on biedny poradzi, że nienawidzi szczeniąt? Przecież nie jest w stanie zmienić do nich nastawienia ot tak, na zawołanie. Na dodatek Wasp zupełnie nie rozumiał, po co Carly kolejne dzieci. Przecież miała Amiję, co prawda dorosłą, ale to zawsze córka. No i Arianę, której tolerowanie od samego początku przychodziło Waspowi z wielkim trudem. Aż się wzdrygnął na samą myśl o kilku takich arianopodobnych.

Carly

Na widok marszczenia nosa partnera, ona również zmarszczyła nos. Tknęła go łapą.
- Waaasp - przeciągnęła, tykając go w bark - Waaasp, Waaasp. Trochę humoru.
Usiadła, po czym przekrzywiła łeb. Wasp był samcem, pewnie nigdy nie zrozumi wilczyc. Mało tego, byli jak ogień i woda, jak yin i yang, jak niebo i piekło. Cóż poradzić?

Wasp

- Przecież mam humor. Może niekoniecznie taki, jaki byś chciała, ale jednak - odpowiedział i położył się znowu. Leżenie na rozgrzanym piasku nie należało do najprzyjemniejszych, nawet dla stworzenia tak ciepłolubnego jak on, ale cóż poradzić? Żeby nie zrobiło się zbyt nudno, machnął szybko długim ogonem i klepnął nim Carly po tyłku.

Carly

- Eii~ - pisnęła tylko krótko - Widać - dodała.
Zaczęła energicznie machać ogonem, odpowiednio jak dla niej. Usiadła na piasku, po czym glebnęła, leżąc tak, patrzała w oczka jej partnera.

/ja idę, bai./

Wasp

Zaśmiał się krótko z reakcji Carly, a gdy ta wlepiła spojrzenie w jego ślepia, sam począł wpatrywać się w niebieskie oczęta partnerki. - Chcesz spróbować wyczytać coś z moich myśli? - zapytał. - Czy po prostu pozachwycać się moimi pięknymi oczkami?

Carly

- A cóż to za różnica? - mruknęła uwodzicielsko, po czym cmoknęła go w pyszczek.
O tak, być może to siebie nie pasowali i nie byli zgodni w kilku sprawach, ale to nic. Wasp jest po prostu stworzony dla Carly. Przysunęła się, legnąc u jego boku. Wtuliła zimny nos w jego puchate futro.

Wasp

- Ogromna. Nie każdy lubi włażenie komuś w myśli, za to niewinne patrzenie w oczy lubią wszyscy - odpowiedział ze śmiechem i owinął Carly długim ogonem. Położył łeb na piaszczystym podłożu, uprzednio ziewnąwszy przeciągle. Już go łapało lenistwo.

Carly

Teraz miała wielką ochotę pacnąć Waspa łapą w pysk, zanim znowu włączy mu się pauza na jakieś kilka dni i nie będzie chciał nigdzie łazić. O nie nie! Carlyśka na to nie pozwoli!
- O nie nie! Wstawaj! - mówiąc to, i nie czekając na odpowiedź czy ruch, wstała i zaczęła ciągnąć Waspa za ogon - Idziemy na spacer, leniu! - dodała, by trochę powkurzać jej leniwego towarzysza.

Wasp

- Ewgheeem... - wystękał, pokazując, jak bardzo nie spodobał mu się pomysł Carly. On najchętniej by teraz rozłożył się wygodnie na piasku i oddał drzemce. - No doooobraaa...
Wyszarpał ogon z łap Carly i dźwignął się ciężko na łapy, żeby partnerka się przypadkiem nie nadwyrężyła przez taszczenie jego cielska.

Carly

Carly szła przodem, zaczynając przechadzkę wzdłuż brzegu. Kto powiedział, że będą wychodzić z terenów morza? Machnęła ogonem z zadowoleniem, po czym strzepnęła czerwonymi uszami.

Wasp

Przyspieszył na chwilkę, żeby zrównać się z Carly. - Po co toooo? Chcesz mnie zamęczyyyyć? - jęczał niezadowolony, wlokąc się obok partnerki. Uszy położył po sobie, a jego zwykle ruchliwy ogon ciągnął się teraz za nim, jakby był martwy.

Carly

Nagle Carly się przypomniało. Miała Waspowi nie mówić o tym miejscu... Ale tak trudno utrzymać jej język za zębami. ;3 Zatrzymała się nagle, patrząc na Waspa słodko.
- Chodź za mną. - mówiąc to, truchtem wybiegła ze Złocistego Morza.
Oglądała się co jakiś czas, by sprawdzić, czy Wasp za nią idzie/biegnie/czycotamchce.

z.t -> Miejsce dla zakochanych -> odcięci od reszty świata Wasp&Carly.
Nie będzie tak strasznie. xd

Wasp

- Och Booooże móóóóój... - wystękał, kiedy Carly zmieniła kierunek. - To taki krótki spacer wzdłuż morza nie wystarczy?
Chcąc nie chcąc, ruszył za partnerką. Przyspieszył trochę kroku, żeby nie zgubić jej z pola widzenia i już po chwili opuścił tereny plaży.

Blue Spirit

Zaciągnął ukochaną aż na może.
-No uff... jesteśmy, a teraz spacerkiem
Woda obmywała jego łapy, wietrzyk wiał na jego sierść tworząc małe fale.