Złociste Morze

Hoshi

Hoshi słuchał co mówiła Renna do samca. Zamachał ogonem z wrażenia. Nie widział jeszcze wadery która umie wróżyć. Gdy ta pokiwała do niego głową, to Hohi wyciągnął łapę, a następnie czekał z uśmiechem na kufie. Ciekawe co Renia mu wtwróży. Zamachałam jeszcze raz ogonem.

Shire

Shire zmienił wyraz pyska. Był zdziwiony. Stracić to, co najważniejsze? Nie chciałby... Ale co było najważniejsze w życiu palacza...? Wiedział, oj wiedział.
- Aha. - rzekł tylko przełykając ślinę i obserwując, co Renna może wywróżyć samcowi.

Renna

Każdy mógł wróżyć. Musiał tylko nauczyć się tych wszystkich linii. Lini życia, szczęścia itp.
- Niedługo spotkasz kogoś, kto odmieni twoje życie. Może już spotkałeś? Tak czy inaczej, znajdziesz tu swoje szczęście. Jednym słowem - raj. Może raz w coś zwątpisz, lecz tylko na chwilę.

Hoshi

Hoshi pomyślał nad tym co wywróżyła mu Renia. Ktoś kto odmieni jego życie? Samiec zamachał końcówka ogona uśmiechając się. Rozmyślał nad tym chwile, ponieważ stanie się, to w swoim czasie. Samiec spojrzała na Shire.
- Do jakich watah naeżycie? - zapytał, ponieważ Hohi nie umiał rozpoznać po zapachu. Węch miał słaby jak nic.

Crystal

Crystal uśmiechnęła się do Renny. Lubiła wróżby, szczególnie te dobre. Po chwili spojrzała na Hoshi'ego:
- O, cześć! Nie zauważyłam cię. Jestem Crystal. Pytasz do jakiej watahy należymy? Ja akurat do Wiatru. A ty? - spytała. Zaraz zaczęła mu się przyglądać swoimi dużymi, niebieskimi oczami. Wilk wyglądał bardzo przyjaźnie, więc się do niego uśmiechnęła.

Hoshi

- Ja do ognia - odpowiedział na pytanie biało-niebieskiej waderze. Uśmiechnął się przyjaźnie, a następnie spojrzał na resztę wilków, czekając na odpowiedź. Zamachał ogonem, a potem poprawił swoją czarną grzywę, która została rozwiana przez wiatr. Uśmiech od ucha do ucha towarzyszył mu przez cały czas.

Crystal

Crystal także miała bardzo dobry humor, więc zaczęła machać ogonem. Po chwili spojrzała na Hoshi'ego:
- Lubisz zimę? - spytała. W prawdzie ostatnio dość często zadawała to pytanie, ale nie mogła się powstrzymać; musiała znać zdanie innych.

Renna

- Noc, noc... Docy. A ja lubię zimę. Nie ma tych wszystkich robali - mruknęła pod nosem.
Otuliła się ogonem, wbijając wzrok w Crystal. Na jej pysku pojawił się uśmieszek. Śledziła wzrokiem Hoshiego. Czuła od niego zapach Scarlett. Na pewno już się poznali... Miał na imię Hoshi, hm...Czyli to nie Rosity.

Crystal

- Ja też nie lubię tych wszystkich robali - czasami w lesie jest tyle tych wstrętnych, czarnych żuczków, że nawet się przejść nie da. Tak ogólnie to lubię zimę, ale czasem mam już dość tych mrozów - na przykład teraz. - oznajmiła.

Ines

A ona znów była niedostępna. Jej ogon zakołysał się, a ona sama potrząsnęła łbem. -Wybaczcie mi, zamyśliłam się..- powiedziała i się uśmiechnęła, zanudziła się tak, że się emm... przespała, niee.. zamyśliła!

Alliance

Wtem z wody wyskoczyło drobne szczenię, przemoczone do suchej nitki. Wylądowała miękko z wyskoku pomiędzy Renną, a Shire'm. - Renna! - jej pysk rozjaśnił się w uśmiechu, a ogon zaczął machać na boki. - Co u ciebie? - mówiąc to, optelepała futerko z wody i usiadła, nie spuszczając wzroku zielonych oczu z zielonych oczu Renny.

Crystal

- Nic się nie stało. - powiedziała do Anabell. Nie chciało jej się ponawiać swojego pytania, więc nic nie mówiła. Usiadła obok Renny i ściszonym tonem spytała:
- Znasz ją? - zapytała i swoje oczy skierowała na Yuki. Trochę dziwnie ona wyglądała, gdy była cała mokra. Grzywka całkowicie przylegała jej do głowy, zaś sierść była w niektórych miejscach nastroszona, a w innych opuszczona w dół.

Alliance

Yuki oszczędziła sobie ciętego komentarza w kierunku Crystal, w dalszym ciągu czekając na odpowiedź zielonookiej. Ich oczy były identyczne. Cóż, Yuki Rennę lubiła. Była taka normalna, a jednocześnie taka inna. Brzmi dziwnie? Niekoniecznie w łebku tych, którzy tacy są.

Renna

- Co u mnie? Zamieszanie - tu się zaśmiała. Spojrzała na Crystal, mrużąc oczy. Zmarszczyła nos - O, pomyliłam nie jaką Crystal z Carly - ostatnie słowo powiedziała z nieukrywanym obrzydzeniem.
Renna przestała w ogóle tolerować Carly od czasu, gdy tak na nią skoczyła, gdy Renia bogu winna rozmawiała z Waspem. I jak Renna się pocieszyła? ...

Alliance

- Carly? Nie znam jej. - oświadczyła, poruszywszy uchem. Widząc reakcję Renny, nie mogła powstrzymać szatańskiego chichotu. - Nie jest tobie zbyt bliska, dobrze mówię? - zamruczała, a jej oczy na moment nabrały pomarańczowego światła. Oblizała się długim, szczurzym jęzorem, ociekającym nieznaną, świecącą substancją.

Renna

- Jest aż zbyt bliska. Ciekawe, czy teraz nie siedzi przypadkiem w krzakach - mruknęła kąśliwie.
Otuliła się ogonem. Właśnie. Renna nie potrafiła, i raczej potrafić nie będzie, zaufać Carly. Zwłaszcza po tym, jak ją niemal zawsze szpiegowała. Pomachała łbem i wlepiła swój wzrok w ślepia Yuki.

/ Uwaga, jutro albo dziś wszyscy będą świadkami, jak Renia zmieni Stajl xD /

Alliance

- Nie siedzi. - oświadczyła zdecydowanym tonem - Wyczułabym to, z pewnością. Nie zapominaj o tym, że jestem starsza od wszystkich szczeniąt. Mam większą, zdwojoną czujność, bardziej wyostrzony słuch, węch i wzrok, niż one. Z resztą, życie szkoli wystarczająco. Do tego nie trzeba rangi ni testu. - wzruszyła barkami.

Renna

- Racja. Powinnaś być królową Wiecznych Szczeniąt - nie mogła się powstrzymać.
Zachichotała. Zerknęła na Shire'a. Wow, siedział cicho. Niesamowite. Machała teraz ogonem na boki. Może myślał nad wróżbą? Renna sobie odpuściła. Nie wiedziała, co się dla Shire'a liczy najbardziej. Zerknęła na Hoshiego i uśmiechnęła się zwyczajnym, zadziornym uśmieszkiem.

Alliance

- Oh - fuknęła - Nie powinnam być w ogóle Wiecznym Dzieciakiem. Nikt nie traktuje mnie poważnie w tym marnym ciele. - prychnęła. - Zastanawia mnie, dlaczego się nie przebudziłam? Dlaczego moc się we mnie nie rozwinęła? Gdyby tak było, miałabym nieskończoną moc Srebrnego Kryształu.. - dodała cicho, jednak dosłyszalnie dla Renny.

Renna

- Czy my jesteśmy w serialu obyczajowym ,,Klan"? Przestań nad tym rozmyślać, bo czuję się jakbym musiała cie pocieszać .
Cała Renia. Wredna, leniwa, dba tylko o swoje potrzeby, lubi wkurzać innych, nie chce jej się pocieszać innych. Rzuca ripostami. Ziewnęła, wpatrując się w Yuki swoimi brązowymi oczyma. Odrzuciła jasną grzywkę z oka.