Sklep i restauracja"Złoty Smok"

Elena

- Oczywiście, mogę jeszcze zaproponować soki. Podobno z wiśniowym smakuje najlepiej... oczywiście jeśli teraz masz szczególną ochotę na słodkie rzeczy, to proponuję sok winogronowy. A tak poza jedzeniem, to gratulacje moje droga. - puściła doń oko i czekała co do picia wybierze przyszła mama.

Siomha Lorcan

-Dziękuję - powiedziała cała rozpromieniona. Aż tak było to po niej widać? - Chyba wezmę winogronowy... tak, winogronowy - zdecydowała i spojrzała na Elenę. Chyba w między czasie uda się do niej po parę rad. W końcu ta już miała za sobą bycie ciężarówą*. Zerknęła na Wilczura. Była taka szczęśliwa.

Wilczur

On też był szczęśliwy. Jednak musiał coś powiedzieć partnerce:
- Siomha, przepraszam cię, ale muszę na chwilę iść do pewnego sklepu... Zaraz wrócę. Obiecuję ci.
Po tych słowach wstał i ruszył w stronę wyjścia machając ręką na pożegnanie. Uśmiechnął się jeszcze do Siomhy i wyszedł.
z.t

Elena

Szara kiwnęła głową i zniknęła w kuchni. Pomieszczenie wypełniło się słodkimi zapachami, mieszającymi się z zapachem pieczarek i mięsa. W końcu wyszła z promiennym uśmiechem z dwoma dużymi talerzami w łapach i postawiła zamówienie wraz z piciem na stoliku przed Siomhą.
- Życzę smacznego kochana. Gdybyś czegoś potrzebowała, mów śmiało. - to mówiąc zasiadła na wysokim krześle z ciemnego drewna i zaczęła sobie wycierać szklanki patrząc na gości.

Stella

Stella nagle sobie o czyms przypomniała. Wybiegła z lokalu i zaraz wróciła ciągnąc za sobą taczkę. Była wypełniona bukietami różnorodnych pięknych kwiatów, kartek, kolorowych buteleczek kolorowego atramentu, piór i pięknych naklejek ze złotymi smokami.
-Mamo to coś dla ciebie. Długo to szykowałam. Pomyślałam, że bukietami kwiatów możesz ozdobić restaurację. A co do kartek, atramentu i smoków-wymyśliłam, że mogę zrobić ulotki reklamujące twoją restaurację i je rozdawać. No wiesz...

Elena

- Stell! Jesteś kochana! - doskoczyła do córki i przytuliła ją mocno. - Bardzo się cieszę, że chcesz mi pomóc. Chodź, włożymy te piękne kwiaty do wazonów... zdaje się, że na zapleczu mam kilka wysokich, cienkich wazonów i takich beczkowatych też... - powiedziała biorąc wilczycę za łapkę i poprowadziła ją na zaplecze sklepu. Tam otworzyła sporą szafę zdobioną w chińskie znaki i wyjęła kilka wazonów.

Stella

Stella uśmiechnęła się. Chwyciła parę wazonów, po czym wsadziła do nich bukiety kwiatów.
-Kwiaty są wspaniałe... Fajnie by było mieć kwiaciarnię.-powiedziała, układając właśnie czerwone i białe róże w cienkim wazoniku. Kochała kwiaty. I kochała sprawiać Elenie radość.

Elena

- Jeśli chcesz z chęcią pomogę ci otworzyć kwiaciarnię. - powiedziała zebrowata biorąc w łapy kolejne wazony i powkładała do nich resztę kwiatów. - Emm... zdaje się, że niedaleko jest idealne miejsce. Przechodziłam obok niego niedawno kiedy szukałam pomieszczenia na salę taneczną. Okazało się, że starczyło po prostu trochę pokopać. Chcesz zobaczyć? - zapytała córkę i ruszyła w stronę restauracji by porozstawiać w jej wnętrzu wazony.

Stella

-Tak, tak! Bardzo bym chciała!-powiedziała uradowana, chwytając wazony i niosąc do głównego pomieszczenia.-Byłoby wspaniale!-Stell podskoczyła parę razy i wyszczerzyła kiełki do mamy w radosnym uśmiechu.

Elena

El uśmiechnęła się ciepło.
- W takim razie córeczko zajmiemy się tym najszybciej jak to możliwe. - pogładziła ją po łebku, kiedy wreszcie odłożyła wazony. - A na razie kochanie powiedz mi jak chcesz by twoja kwiaciarnia wyglądała. Wykombinujemy coś, by wyglądała dokładnie tak jak sobie wymarzysz. Ostatnio mam wuchte rzeczy na zapleczu i na pewno znajdziemy coś dla ciebie.

Stella

-Na_pewno pełna kwiatów! Przydadzą się kolorowe wazony! No i takie wielkie kwiatowe naklejki na ściany!-powiedziała, podskakując wokół mamy, tak samo jak podskakiwało obok niej jako szczenie.

Elena

Wojowniczka klasnęła w łapy na widok podskoków Stelli. d razu przed oczami stanęła jej jako pocieszne szczenię, które bardzo chciało być takie jak jej matka. A teraz wyrosła na taką piękną, dorosłą wilczycę!
- Wiesz co? Przy tobie widzę jak się starzeję. - puściła doń oko i zaśmiała się pogodnie. Ciekawe swoją drogą jakie teraz ma plany co do zawodu. Jak była mała pragnęła iść śladem Eleny ale wiadomo jak to się wszystko zmienia.

Siomha Lorcan

Wilczur

Wilczur podniecony przyszedł do restauracji i usiadł przy stole, naprzeciw partnerki. Niósł trzy klatki, w których są...
- Siomha, mam prezent dla ciebie. Wybierz któregoś z tych feniksów[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]. - powiedział.
W trzeciej klatce siedział jeszcze kruk[[link widoczny dla zalogowanych]. Ma być wspólny.

Siomha Lorcan

Właśnie chciała się napić soku, gdy wpadł Wilczur. Siom podskoczyła i polała się napojem.
- Oj, to nic - wymamrotała i zaczęła się wycierać serwetkami. - To... Co - spytała zdziwiona i uniosła do góry brwi. Feniks? Zerknęła na klatki, przyglądając się stworzeniom. - A, feniks - zrozumiała. Otrząśnięcie się z zamyślenia i szoku było ciężkie. - Hm... może ten czarny? Takie Yin i Yang. jestem biała, więc chciałabym coś, co przypominało by mi o Twojej ciemnej sierści. Tak, wybiorę czarnego, choć oba są cudne... a ten kruk - spytała podnosząc wzrok na partnera.

Elena

- Aha, Stello, musisz koniecznie kogoś poznać... - na jej ramieniu zmaterializował się żółty ptak. - To jest Foux. Samuel stworzył go ze światła bym mogła szybko się kontaktować z kim będę chciała. - wyjaśniła i posmyrała go po szyjce - A co do naklejek na ścianę to przyszły do mnie dwa kartony tych wzorków...są jeszcze motyle i ptaki. Z resztą sama sobie wybierzesz co tam będziesz chciała. A masz ochotę na coś do jedzenia? - dodała patrząc na nią błyszczącymi oczami. Foux przeleciał w tym czasie na ramię Stelli i przyglądał jej się z uwagą.

Stella

-Jest piękny.-powiedziała, wpatrując się w pięknego ptaka.-O, tak! Motyle też się przydadzą! I ptaki! Wkońcu one mi się kojarzą z kwiatami!-powiedziała uradowana, podskakując nadal.-Do jedzenia? Może za chwilkę.-powiedziała, biegnąc na zaplecze, by znaleźć wspaniałe naklejki o których mówiła mama.

Elena

Ptak wzbił się w powietrze i osiadł na ladzie patrząc na gości. Po chwili wskazał łebkiem na drzwi, za którymi zniknęła Stella. Uśmiechnął się przy tym i cicho zagwizdał. El wiedziała o co mu chodziło.
- Jest urocza, to fakt. - po tym spojrzenie Eleny padło na feniksa Siomhy. - Piękny feniks moja droga. - uśmiechnęła się i puściła oko do Wilczura.

Stella

-Mam naklejki, mam!-wykrzyczała, wybiegając w pudełkiem, pełnym kolorowych naklejek.-To ja pójdę urządzić kwiaciarnię mamo, a ty tutaj prowadź interes.-powiedziała i cmoknęła mamę w policzek.-Pa!-powiedziała wychodząc.

Elena

- Wpadnę do ciebie niedługo! - niestety nie zdążyła ucałować córki ale uśmiechnęła się pogodnie i pomachała jej łapą. Westchnęła szczęśliwa i usiadła obok Fouxa, tyle tylko, że na wysokim krześle. Spojrzała na brzuch Siomhy i uśmiechnęła się jeszcze szerzej. Siomha miała już przybrane dzieci, ale jednak własne dzieci to coś innego. Więź z dzieckiem uskrzydla i matkę i dziecko bo ma się świadomość, że dziecko ma do kogo przyjść a matka ma dziecko, które ją kocha.