Czekoladowe Jezioro

Ines

-Dobra, skarbie. Jeszcze się pode mną załamiesz, i co ja wtedy zrobię?
Zeskoczyła z Samuela i usiadła obok, machając puszystym ogonem na prawo i lewo, co jakiś czas zerkała na czarną postać. Słysząc uwagę Samuela, dotyczącą zjedzenia jego koleżanki, to mu pokazała język. Dopiero jadła! Albo raczej... Niedawno. Ale mniejsza o to, nie zje jej!
-Nie bój się, nie zjem jej.
Odpowiedziała po chwili.

Samuerian

- Niezmiernie mi miło, że nie związałem się z pożeraczem szczeniąt. - rzekł z uśmiechem Samuel. Wstał również i przeciągnął się solidnie. - Co słychać ciekawego? - spytał zaraz otwierając leniwie oczy. Zaciekawiło go, co też Ines mogła porabiać odkąd widzieli się po raz ostatni. Usiadł na zacnym zadku z uśmiechem na pysku, wlepił gały w partnerkę. A gały miał niebieskie.

Ines

Ines się zaśmiała i pomyślała nad odpowiedzią. Co u niej się wydarzyło ciekawego? Ymm... CHyba nic.. No, prócz tego, że zmieniła futro. Ale to co innego.
-Szczerze to nic. Jest tak jak było, tylko tyle się zmieniło, że wpadłam do wybielacza.
Zaśmiała się i poruszyła ogonem.
-Ale... Sądzę, że u Ciebie wiele się zmieniło, po za tym, że jesteś przystojniejszy.
Musiało się zmienić! A In, aż jest głupio, że Sammy był aż tak ważną osobą w watasze, a ona nie. Ale trudno, nawet nie chciała niczego innego. Cieszyła się posadą Szpiega.

Samuerian

- No, zmieniłem nieco posadę i poznałem pewną ciekawą osóbkę. - powiedział uśmiechając się do szczeniaka. - Ach! Właśnie tak widzę, że zmieniłaś fryzurę! Do twarzy ci w niej, bardzo! - szybko się zebrał, aby nie było, iż nie dojrzał. - Ja przystojniejszy? Skądże, tak tylko gadasz, po prostu rozpiera mnie radość życia i dzikość młodego wieku! - zawołał skacząc ku Ines z dzikim okrzykiem - Rauur!

Ines

Dziękuję Ci bardzo. Ale... Tobie również ładnie.
Rzekła zadowolona. Wskoczyła na Sammy'ego i go przytuliła.
-Właśnie widzę, że rozpiera Cię radość, tygrysie!
Zawołała, wręcz się w niego wtulając. Stęskniła się za Nim, i to jak. Jakoś tak nudno jej było, bez ukochanego Samuela. Ale In tylko na niego zawarczała, albo raczej prychnęła jak kot. Ot tak sobie! Nie będzie w końcu powtarzała jego "Rauur!". To by nie było fajne, ona też ma pomysły na swoje "teksty".!

Samuerian

Samuel także przytulił do siebie Ines.
- Jakie ma pani plany na dzisiejsze popołudnie? - spytał z uśmiechem białogłowej. - Może jakiś mały spacer w celu odkrycia jakichś nowych, ciekawych miejsce? - zaproponował wesoło.

Ines

-Plany na dzisiejsze popołudnie? Nic mi o nich nie wiadomo. Tak więc, moglibyśmy się przejść i odkryć coś nowego. Ja już sama nie wiem, co widziałam w tej krainie, a czego nie...
Rzekła i się uśmiechnęła. Odkryć coś nowego? Bardzo chętnie! Inez ostatnio nalegała na brak rozrywek, tak więc czemu nie.

Wybacz, weny nie mam.

Zoe

Zoe przybiegła na jezioro, poszukując swojego mentora.
-Samuel!-wykrzyknęła wesoło, podbiegając do wilka.-Dawno się nie widzieliśmy, prawda?-spytała podniecona.

Samuerian

- No, to może chciałabyś poprowadzić nasze poszukiwania? Dawno nie byłem w miejscu, którego jeszcze nikt nie odkrył. - powiedział z uśmiechem Samuel i wstał, ponownie się przeciągając. - Idziemy, czy lecimy? - zapytał wesoło rozprostowując mięśnie i skrzydełka. Na koniec przygotowań ziewnął jeszcze i gotów był do drogi. Zaraz jednak, jego oczom ukazała się Zoe. - Ach, witaj uczennico! Co cię sprowadza? - spytał.

Zoe

-Jestem gotowa! Wiele się uczyłam!-śpiewała biegając dookoła wilka z uśmiechem.-Jestem gotowa na test! Może będe jak ty! Jak ty! Taka wspaniała i wysportowana! Albo nie! Albo nie!

Samuerian

- Spokojnie, spokojnie! - Samuel zaśmiał się i łapą zatrzymał Zoe, żeby się nadmiernie nie spociła przez ten entuzjazm. - Nie przeczę, że jesteś już gotowa, więc możesz spróbować swoich sił na teście. - powiedział z uśmiechem. - Ale na początek opanuj nieco swoje emocje!

Ines

Wilczyca się zaśmiała, widząc jak wilczyca napastowała Samuela. Znów usiadła, przyglądając się tej całej scence. Wiedziała, że nie jest to jego kochanka, albo raczej tak sądziła. Po prostu mu ufała i nawet zazdrosna nie była! Oj tak, opanowanie emocji by się u przydało, naprawdę. Kojarzyła skądś tą wilczycę, ale nie wiedziała skąd. Może jednak to pominę, bo In i tak nie wiedziała skąd ją znała.

Zoe

Zoe westchnęła i usiadła w miejscu.
-Dobrze, głównie o to mi chodziło. Tak więc żegnaj, widzę, że masz już zajęcie.-powiedziała i mrugnęła do wilka, po czym wstała i odmaszerowała sobie stąd.

zt.

Oanohe

Otworzyła pyszczek, żeby coś powiedzieć i faktycznie, w powietrzu rozległ się dźwięk wilczej mowy. Tyle, że nie wydobywał się z jednozębnego pyszczka. Pyszczek był jak najbardziej zębny i należał do całkowitego przeciwieństwa zielonookiego maleństwa o kruczej sierści. Przeciwieństwo było duże, białe, najwyraźniej miało ADeHaDe i niewyczerpane pokłady miłości dla Wujka Sammiego. Innymi słowy : owe przeciwieństwo powinno się stać nowym obiektem uwielbienia Oanohe.
Aczkolwiek dziwnym zbiegiem okoliczności nie stało się.
Spojrzała na to, co działo się w około. Na miejsce przybywało coraz więcej wilków, a jej rozmówca najwyraźniej szykował się do odejścia, biała wilczyca skakała po nim co chwilę i w w ogóle robiło się dziwnie. Zrobiła minę przypominającą nieco o____O.
Popukała Samuela palcem w kolano (wyżej małe łapki nie dosięgały) ale nie odniosło to jakiegokolwiek skutku.
- Mhmm - Mruknęła i zrobiła smutną minkę. - To ja już nie przeszkadzam... - Dodała cicho, wątpiąc w to, że ktokolwiek usłyszy.
Odwróciła się i powoli rozmyła znikając, pochłonięta przez bajkowy krajobraz.

z/t

Samuerian

Oj, a Sammy nie chciał, żeby młoda sobie szła. No, ale ich zacne drogi jeszcze się skrzyżują! Wilk zbyt bardzo polubił dzieciaka, żeby pozwolić mu się samemu błąkać po krainie. Już on wiedział jakie zła wszelkie czają się na każdym kroku. Na razie jednak pozostał znów sam na sam z Ines.
- To jak? Jeśli wycieczka w nieznane miejsca nadal panią interesuję zapraszam na pokład. - powiedział kładąc się na brzuchu, by wadera mogła łatwiej wdrapać się na jego plecy - Chyba, że wolisz zmęczyć nóżki chodzeniem. - dodał.

Ines

Biała wilczyca szeroko się uśmiechnęła do Samuela.
-Jest mi to obojętne. Możemy kawałek przejść, a później polecieć.
Zaproponowała. Nie chciała zbytnio chodzić, ponieważ bolał ją brzuch. To znaczy no... Chyba każdy inteligentny człowiek, albo też wilk domyśla się czemu. Ale na co miała o tym informować? Po prostu... Bolał i nic się na to nie poradzi, tak?

Samuerian

- Nie pozwolę mojej panie nadmiernie się przemęczać! - zawołał Samuel i porwał Ines na grzbiet swój, po czym wzbił się w powietrze starając się zbytnio nie majtać. No i się nie majtał. Niebo tego dnia było spokojne, ciche... Leciało się idealnie. - Prosimy zapiąć pasy, w razie czego torebki papierowe mają państwo po lewej stronie siedzenia. - oznajmił jeszcze Samuel głosem niczym z megafonu i odleciał z Ines na grzbiecie, hen hen...

zt - oboje.

Rience

Przyleciał tutaj, z Torres'em na grzbiecie. Wylądował na ziemi i czekał, aż ten zejdzie. Spojrzał się na jeziorko, z rozwartymi oczami. Czekolada... Ta kraina ma wiele dziwactw, a to jedno z nich... Oblizał wargi.

Torres

Torres natychmiast zeskoczył z grzbietu smoka. Spojrzał na czekoladę. Kojarzył to miejsce. - To jest czekoladowe... Jezioro. Tak, cudowne miejsce. Jednak lepiej nie za dużo pić tej czekolady. Co za dużo, to niezdrowo. Mogą potem zęby się popsuć i można mieć próchnicę. - Pouczał bezsensownie smoka.

Rience

- Jakbym tego nie wiedział.- Powiedział po chwili słuchania. Spojrzał na Torres'a i znów na jeziorko. Czarny basior, widać znał się na tym miejscu. Rience mało, bo dopiero niedawno przyleciał do krainy.