Zakątek myśli.

Steria

-Widzisz, nie znamy się długo. A jednak, proszę Cię .. - przełknęła ślinę. - Daj mi buziaka. - przemieniła to w żart, chociaż tak naprawdę nie o to jej chodziło. Czekała, aż jej przyjaciel zareaguje. Bała się. Bardzo.

closer

- nie odezwał się ani słowem tylko pocałował ją tak namiętnie i ciepło jak gdyby była ona jego najcenniejszym skarbem i tak było teraz tylko ona sie liczyła przytulił się do niej i szepnął jej na uszko - podobasz mi się i to jak ...- a po tem już usiadł czekając na odpowiedz

Steria

Zdziwiła ją jego reakcja. - Ehm ... U mnie jest podobnie. - uśmiechnęła się. Pociągnęła Go za ucho i odbiegła. No, do amorów wrócą później. I Steria miała nadzieję, że już jej przyjaciel, a nawet coś więcej będzie o tym pamiętał.

closer

Uśmiech nie schodził z jego pyska był w siódmym niebie on nie umiał wyrazić tego słowami po prostu ją uwielbiał, a nawet kochał.

Steria

I z nią było podobnie. Uśmiechnęła się. Zmieniła zdanie, a nawet szybko. Znowu Go cmoknęła. - Jest tutaj gdzieś jakieś ... mniej zamieszkane miejsce?

closer

-Mniej zamieszkanie - powtórzył po niej i się zamyslił - wiem mam swoją grotę w okolicach Watahy Nocy do której należę możemy tam iść zapewniam nikogo tam nie ma ..-

Alayna

Przyszła. Nie tęskniła za tą krainą, dlaczego? Porzucono ją poraz kolejny, zaś ona skrzywdziła resztę. Wiedziała doskonale, że teraz gdy wróci będzie uwarzana za tą złą. Zrobiła kilka kroków, po czym stanęła.

Steria

-Jasne - odparła. - Prowadź. - jej oczy błysnęły. Machała ogonem jak najęta.

Charlie

Wolnym krokiem do Zakątka myśli przyszła biała wilczyca. Jej pysk nie przedstawiał żadnych emocji. W pewnym momencie poczuła zapach, który skojarzył jej się z dzieciństwem. Zamyśliła się.

Alayna

Obróciła łeb w stronę wilczycy. Zmierzyła ją wzrokiem, dopiero po kilku minutach wiedziała, cóż to za istota. Tak, to Charlie. - Charlie, Charlie... Moja mała. - wydusiła z swego gardła niewinne słowa.

Carly

Popatrzyłam na przybyłe wilczyce. Poruszyłam niespokojnie uchem. Ogień. Hm, skojarzenia - Nikki, moja przyjaciółka Nikki. Położyłam się, kładąc łeb na łapach. Machnęłam ogonem na prawo i lewo, po czym ułożyłam go wokół łap. Ziimno...

Charlie

Alayna

- Tak, to ja... - mruknęła do niej, ukryła swe łzy za grzywką. Nie mogła, nie mogła uwierzyć że pozostawiła tak wspaniałe istoty. Dopiero teraz, uświadomiła sobie że je Kocha nad życie. Ale czy ona nadaje się na matkę? Czas pokarze.

closer

Charlie

Alliance

Pojawiłam się w Zakątku Myśli, pociągając noskiem. Usiadłam pod drzewem, po czym rozpłakałam się na dobre. Wyjęłam mojego wilka-misia, po czym wtuliłam się w niego, chcąc przestać się tym zamartwiać. Czy Mel chciał odejść?

Mel · Gość

Przybiegł
-Yuki!-podbiegł do niej-To nie tak... ja kocham cię ale muszę porozmawiać z kimś mi bliskim... on jedyny wie co mi powiedzieć... wrócę a wtedy pomogę ci rosnąć-powiedział.

Alliance

Wychyliłam jedynie załzawione oko znad miśka. Nie mówiłam nic, gdyż każde słowo zanikało w gardle skutkiem płaczu. Zaskomliłam więc cicho.
- Ja nie mogę zacząć rosnąć... - udało mi się do powiedzieć poprzez skomlenie - Nie... da... się...

Mel · Gość

-Wszystko się da!Trzeba wierzyć... Wiara działa cuda Yuki, Wiara i Miłość diałają cuda!-mówił.

Alliance

- Lepiej powiedzieć niż zrobić... - wykrztusiłam, uwalniając się od nieustającego płaczu.
Usiadłam w końcu, wycierając oczy. Schowałam misia, po czym westchnęłam. Na dobre się uspokoiłam.
- Ja wierzyłam, a co mi dała wiara? Nic. Teraz już nawet nie warto próbować.