Mała, jałowa pustynka

Wheat

Wheat spojrzała zdziwiona na smoczycę, śledząc jej poczynania. Iście dziwne - co najmniej.
- Co ty odwalasz, na młot Thora?! - może jednak chorej umysłowo gadzinie należało pomóc? Na przykład ukrócić jej cierpienia. Najpierw jednak trza się dowiedzieć, jak niebezpieczne to niezrównoważenie. Podeszła bliżej i jęła próbnie zasypywać smoka, chcąc zobaczyć, czy w ten sposób będzie ciężko ją ubić.

Shaeera

- Chowam się - spod skrzydeł dobiegł stłumiony glos smoczycy - Kto to Thor? On też jest chory i psychiczny i chce mnie zarazić?
Shaeera nawet nie zauważyła piasku. Było go tutaj pełno i ta odrobina sypana przez Wheat nie zrobiła większej różnicy. Umysł młodej zaprzątał bowiem chory i psychiczny Thor i jego młot zarazajace małe biedne smoczki przez co musza one leżeć w łóżku aż do końca swych dni.

Wheat

God damn it~! Wheat miała w zupełności dosyć tego, co wyprawiała smoczyca. Z wrzaskiem wskoczyła do dołu i zaczęła pukać swoją jedyną przednią łapką w jej głowę.
- Ogarnij się, szalony gadzie! - piszczała, ogonem próbując zasypać ją piachem. Furia ją dopadła. Znowu nagła zmiana humoru. Tak, to typowe dla Wheat...

[No idea.]

Shaeera

/Sha jest okryta skrzydłami. Nie możesz pukać jej w głowę, jeśli jest ona schowana XD/

No tak! Że też na to nie wpadła! Przykryta warstwą piasku będzie mniej widoczna i chory psychiczny Thor jej nie zauważy. Rozpoczęła zasypywanie.
- Dzięki - rozległo się spod skrzydeł.
Tak, tak właśnie Shaeera zrozumiała słowa "ogarnij się". Ogarnęła się piaskiem, co sprawiło, że na miejscu, gdzie wznosiła się czarna łuskowana kopuła uczyniona ze skrzydeł stała teraz sporych rozmiarów wydma.

Panika

[racja ._.]

Wheat padła z westchnieniem na piach, wpatrując się zaskoczona na kupkę, pod którą teraz była wilczyca. A więc... czyżby... no proszę, tak wiec wygląda na to, że gadzina sama zakończyła swój żywot. Pszeniczka zaśmiała się gardłowo i jęła wychodzić z dołka. Ku jej przerażeniu jednak, brak łapy i złośliwa tendencja piachu do ciągłego zsuwania się pod łapami biednych, niewinnych niczemu wilków nie pozwalały jej wydostać się z pułapki. Mało tego - Wheat zaczęła wręcz tonąc pod natłokiem złocistych ziarenek. Zapiszczała przerażonym głosikiem i próbowała wydostać się na powierzchnię, co skutkowało - na przekór - coraz większym jej zanurzeniem.

[Znowu mylę konta. Ehh, ty głupia Pszenico...]

Shaeera

Co można powiedzieć o słowach i czynnościach Shaeery, jeśli nie zrobiła nic? Nadal siedziała pod skrzydłami przysypana piaskiem. I siedzieć tak mogła dość długo, bo pod skrzydłami znajdowało się jeszcze sporo powietrza. Nie widząc i nie słysząc Wheat niestety nie mogła mieć pojęcia o kłopotach trójnogiej wilczycy. Naturalnie chowając się przed Thorem nie wyszłaby pomóc nawet, jeśliby wiedziała. Wyjątkowo strachliwy z niej smoczek.

Wheat

Wheat tymczasem tonęła. Ledwie utrzymywała nos na powierzchni, bowiem non stop napływały na nią nowe fale piachu. Szyneczka zaczęła raz po raz krztusić się piachem. Na młot Thora, przecież już doszła do wniosku, że piach nie nadaje się na popcorn! Jaka potworna siła kazała jej znowu się nim napychać?! Zaczęła modlić się rozpaczliwie do PewDiego, licząc na jego łaskę i ratunek.

Shaeera

Shaeera bezpiecznie ukryta pod piaskiem właśnie przypomniała sobie o Wheat. Jak mogła zostawić ją na pastwę psychicznego chorego Thora i jego młota? Dużo szybciej, niż ja to piszę smoczyca wystawiła głowę z pod skrzydeł, złapała koleżankę i wciągnęła pod bezpieczną kopułę. Powietrza na pewno wystarczy dla ich obu, a psychiczny chory Thor i jego młot ich nie dosięgną.

Wheat

Wheat ani się obejrzała, gdy coś ją nagle wciągnęło pod piach. Zapiszczała z przerażeniem i po chwili dopiero zorientowała się, że już nie tonie w natłoku złotych ziarenek. Spojrzała z dezorientacją na gadzinę.
- Eeee... dzięki - mruknęła niepewnie, zastanawiając się, natłok ilu kilogramów piachu jest w stanie utrzymać takie skrzydło. Czy była bezpieczna?

~sorki, że tak długo, ale jakoś siły nie miałam~

Shaeera

- Jak sądzisz, poszedł już sobie? - szepnęła Sha po dłuższej chwili oczekiwania.
Na zewnątrz nie było nic słychać, ale kto wie, może chory psychiczny Thor i jego młot po prostu czekają w ciszy? Wheat prawdopodobnie wie więcej o tym potworze zarażającym małe biedne smoczki i wilczki i inne takie. Kiedy sobie pójdzie? Czy wystarczy im powietrza do tego czasu?

Wheat

Wheat uniosła powoli lewą brew i spojrzała ze zdziwieniem na smoka.
- Ale... ale że kto? - szepnęła, bo skoro ktoś tam jest, to chyba trzeba być cicho, no nie? Podrapała się za uchem - rzecz jasna, najciszej jak umiała.

Shaeera

- Chory psychiczny Thor i jego młot, chore i psychiczne smoki, które są wszędzie... - Sha po kolei wymieniała wszystkie zagrożenia, o których przecież poinformowała ją wilczyca. - I Cthulhu.
To wszystko cichutko wyszeptała przerażona smoczyca. Przecież, jak się udaje górkę piasku, to nie wystarczy wyglądać jak taka górka. Trzeba też zachowywać się jak piasek. A jak się zachowuje piasek? Otóż piasek ma to do siebie, że przeważnie zachowuje ciszę.

Wheat

Wheat zaniemówiła.
- Co to za gość? - powiedziała po chwili namysłu. Zachowanie smoka dziwiło ją coraz bardziej. Ale, jeśli tu kręcił się jakiś psychopata, to... trzeba się ukryć, czyż nie? Nawet, jeśli trzeba było siedzieć w towarzystwie tej dziwnej istoty. Wheat odgarnęła ogonem kupkę piachu, tkóra przysypała nieco jej łapę.

Shaeera

- Nie wiesz? - zdziwiła się niemal bezgłośnie Sha - Przecież sama mnie przed nim ostrzegłaś.
Smoczyca nadal zachowywała piaskopodobny bezruch. Nawet oddychała wolniej i ostrożniej, bo sterty piasku przecież nie wykonują owej czynności. Nasłuchiwała jakiegokolwiek dźwięku, który wydałby jeden z owych chorych i psychicznych potworów.

/wena wyjechała na wakacje, zapomniała o mnie/

Wheat

Wheat palnęła się w głowę zrozumiawszy, o co chodzi gadzinie.
- Ja tak tylko powiedziałam. Nie ma kogoś takiego jak Thor - westchnęła ciężko, ubolewając nad tym jakże niesłychanym i niespotykanym brakiem inteligencji. Morderczy Thor... Zalgo, to by jeszcze uszło. Ale Thor?!

Shaeera

- To przed kim się chowamy? - zapytało zaskoczone smoczątko.
Nie ma Thora? Ale młot, smoki i Cthulhu chyba są. I są chore i psychiczne. I odgryzły panu Ziemi jedno z dwóch jąder. Teraz ma tylko jedno, więc nie będzie miał małych Ziemiątek.
Sha wpadła nagle na genialny pomysł. Leciutko, niemal niedostrzegalnie uniosła brzeg skrzydła. Odrobinka piasku wsypała się do środka, ukazując wąską szczelinę. Ta sytuacja ma dwa plusy: raz, że nie skończy im się powietrze, a dwa, że Wheat może wyjrzeć i zobaczyć, czy te wszystkie potwory już sobie poszły.
- Co widzisz? - zaszeptała smoczyca.

Wheat

Wheat obdarzyła smoka spojrzeniem a'la are you fucking kidding me, machnęła raz jeszcze ogonem i z dumną miną wyjrzała przez to prowizoryczne okienko na świat.
- Hmm... Niech pomyślę - powiedziała, symulując skupienie - może piach? - parsknęła po chwili pretensjonalnym tonem, odwracając się gwałtownie w stronę gadziny. Tego już było za wiele. To było uprowadzenie i trzymanie pod piachem dla okupu!

Karmel

- Ale mi nie oto chodzi... - mruknęła - Miałaś sprawdzić, czy chore i psychiczne smoki, Cthulhu i młot tego Thora, co nie istnieje tam są.
Sha próbowała zezować przez szczelinkę, ale nic jej nie wychodziło. Żeby wyjrzeć musiałaby się poruszyć, co zdradziłoby wrogom jej pozycję.

Wheat · Wysłany: Sob 15:55, 02 Mar 2013 Temat postu:

/odpisałam Karmelowi ;u;/

Wheat westchnęła.
- Nie ma tam nikogo, na litość Cthul... - i wtedy zrozumiała, o co chodziło gadzinie. No tak! Pszeniczka sama się w to wpakowała, wzywając potężne, nieznane takim plebsom jak smoczyca moce!
Uśmiechnęła się sztucznie niczym prezenterka w prognozie pogody.
- Możemy już wyjść. Jesteśmy zupeeeełnie bezpieczne - zaszczebiotała, ofukując w myślach swoją głupotę.

Shaeera · Wysłany: Sob 16:16, 02 Mar 2013 Temat postu:

Shaeera jednym machnięciem skrzydeł przemieściła piasek. Jej oczy zlustrowały pustynię. Czysto.
- Dzięki za ostrzeżenie. - rzuciła cicho, wciąż się rozglądając - Masz u mnie kawę.
Co by zrobiła, jakby ją dopadli? Dobrze, że Wheat pierwsza ich wypatrzyła.