Kraina Beztroski

Sverre

- Wyraźny, czerwony - powtórzył niczym echo, zamyślając się z lekka.
- To ja też lubię... ten... kamarynowy - powiedział, z niewiadomych nikomu przyczyn niebywale dumny z siebie. Zaraz jednak zastanowił się nad dalszą częścią wypowiedzi samiczki. Pustkowie? Nieee, on takie omijał szerokim łukiem. Uśmiechnął się z lekka.
- Zależy, co panienka preferuje? Jeziora, góry, morza, polany, łąki? Jedno słowo, a znajdę odpowiednią trasę! - zaoferował entuzjastycznie, kłaniając się nisko i merdając przy tym zamaszyście kitą. Tak. Bo czemu by nie? Znaczy..
- Więc jak? - zapytał, spoglądając na samiczkę nieco jakby... zachęcająco? Tak, coś w ten deseń.

Emilia

Emi rozważyła miejsca zaproponowane przez Sverre'a. O morzach i górach tylko słyszała, więc fajnie by było w końcu znaleźć się w którymś z tych miejsc. Ale, łąki i jeziora, choć je tyle razy widziała, w tej krainie mogły być inne. Nie zdziwiłoby jej to. Chyba.
- Może... - mruknęła, wbijając chwilowo wzrok w ziemię. - Góry? - zapytała, przenosząc niepewne spojrzenie na kolegę. Słyszała, że są bardzo wysokie i niebezpieczne, więc powinny być ciekawe.

Sverre

- Góry, mówisz... Znam jedno fajne miejsce, z opowieści znaczy. Ale myślę, że warto to sprawdzić! - zawołał po chwili namysłu, uśmiechając zachęcająco w stronę samicy. Skoro lubi wspinaczkę (bo inaczej nie proponowałaby wyprawy górskiej, prawda?), powinna być zadowolona. Poruszył uchem, szczerząc w jej stronę ząbki w przyjaznym grymasie.
- Za mną! - zakomenderował, ruszając marszem (niezbyt szybkim, Userce bardziej chodziło o równomierne i wysokie unoszenie łapek, aniżeli szybkie tempo!) podążając w stronę Gory Przodków { http://www.wilki94.fora.pl/font-color-8cd9b3-gory,50/gory-przodkow,13260.html }

zt.

Enney

Wadera już zmęczona trochę postanowiła iść gdzieś indziej. - Dobra ja już będę szła.
- Wstała i zaczęła się kierować ku wyjściu. - Do zobaczenia Emi może się jeszcze spotkamy było bardzo miło. - I wadera odwróciła głowę przyśpieszyła tępo po czym zaczęła biec i wybiegła z terenów Krainy.

b.w oraz zt.

Emilia

Emi spojrzała na Enney.
- Do zobaczenia! - krzyknęła za białą samicą i natychmiast ruszyła za Sverre. Cieszyła się, że w końcu zobaczy góry na własne oczy. Z opowieści ciężko cokolwiek wywnioskować.

Brak weny.
z.t.